Тие се наречени „дух“, „сенка“ или „темна флота“ на Русија во Азија, сето тоа поради ценовните ограничувања од страна на Г7 чија цел е да ги спречи руските приходи од нафта во странска валута.
Бродовите често користат тактики дизајнирани да ја сокријат нивната локација или потеклото на суровата нафта што се транспортира од руските пристаништа, која подоцна може да се рафинира во Индија и други земји, па дури и да се реизвезува во западните земји санкционирани од Кремљ, пишува The Guardian.
Тајните тактики вклучуваат „AIS празнини“, создадени со исклучување на транспондерот на системот за автоматска идентификација на бродот; трансфери од брод на брод во меѓународни води надвор од надзор; промена на знамето или промена на земјата на регистрација на бродот; и „комплексни сопственички и управувачки структури кои се менуваат секој месец“, според Мишел Виз Бокман, виш аналитичар во разузнавањето на Лојдс Лист, која опширно известуваше за руската мрачна флота.
Некои бродови се издржаа и се сметаат за небезбедни, како во случајот со „Pablo“, 27-годишен танкер регистриран во Габон, кој претрпе голема експлозија кај Малезија во мај. Според француски Le Monde, се вели дека бродот претходно носел санкционирана иранска нафта и можеби само што испорачувал руска нафта до кинеското пристаниште пред несреќата.
Бокман проценува дека скоро 12% од глобалниот пазар за испорака сега е „темен“ и способен да ги искористи регулаторните дупки.
Улогата на темните бродови ќе стане поважна откако вредноста на нафтената марка Урал ќе се искачи над границата од 60 долари за барел. Ограничувањето, воведено минатиот декември, им забранува на западните компании да транспортираат, сервисираат или посредуваат товари со руска сурова нафта во вредност поголема од таа цена.
Танкери со грчко знаме обезбедени од големи компании можеби сочинувале 50% од посетите на пристаништата пред забраната, рече Бокман. Сега тие сочинуваат само мал дел, веројатно поради страв од ограничувања и поради тоа што Русија го намали извозот. Тие се очекува да бидат заменети со пловни објекти кои се помалку внимателни за регулативите.
Транзицијата кон мрачен транспорт се подготвуваше со месеци. „Кога беше сосема очигледно дека доаѓаат санкции, пазарот на искористени и дотраени танкери стана популарен. Имаше стотици трансакции и сите се приклучија на оваа темна флота и почнаа да испраќаат руска нафта“, рече Бокман.
Вредноста на 16 или 17-годишниот танкер со средна големина „Aframax“ се удвои за шест месеци, рече Бокман, иако повеќето големи нафтени компании одбиваат да изнајмуваат танкери постари од 15 години. Gatik Ship Management, претходно непозната компанија, потроши 1,5 милијарди долари за приближно 12 месеци за да купи флота од стари бродови кои тргуваа исклучиво со руска нафта и производи.
„Никогаш не сум го видел тоа и ја следам оваа индустрија 25 години“, изјави Бокман за The Guardian. Извештајот на Financial Times посочи дека Gatik најверојатно е поврзан со Роснефт, рускиот нафтен гигант. Минатата недела Бокман објави дека четири компании наследници на Gatik биле регистрирани во Турција. Темната флота укажува само на некои потешкотии во одржувањето на енергетското ембарго.
„Постојат регулаторни празнини, дупки и недостатоци кои ја спречуваат неговата примена“, рече Бокман, додавајќи:
„Ако вашиот танкер е регистриран во Панама, вашата компанија со школка има адреса во Либерија, менаџерот на вашиот брод е во трговски центар во Индија, имате слабо платен екипаж од Филипините, пристаниште за поаѓање во Русија и истовар во Кина, и користите сомнителна осигурителна компанија со седиште на Сејшелите и сето тоа и покрај меѓународните регулативи, и покрај сите правила и конвенции“.
