Месечината ќе го блокира Сонцето за милиони луѓе во Северна Америка по патеката што се протега од Мексико до Соединетите Американски Држави, а потоа до Канада во целосното затемнување на Сонцето што ќе се случи денеска, 8 април.
Ова помрачување ќе биде различно од целосното помрачување на Сонцето на 21 август 2017 година. Зошто?
Целосното помрачување на Сонцето ќе трае подолго од вообичаеното, бидејќи Месечината ќе биде оддалечена само 360.000 километри од Земјата, што го прави едно од најблиските доближувања оваа година, според НАСА.
Колку е поблиску Месечината до Земјата, толку е поголема на небото од наша перспектива, што резултира со особено долг и интензивен период на темнина што го блокира сонцето.
Целосното помрачување најдолго ќе трае над Мексико - четири минути и 28 секунди. На други места долж патеката, како на пример во Сиракуза, Њујорк, ќе трае само минута и пол вкупно.
Пред седум години, најдолгиот период на целосно помрачување беше во близина на Карбондејл, Илиноис - траеше две минути и 42 секунди.
Според НАСА, во 2017 година, околу 215 милиони возрасни Американци го гледале помрачувањето на Сонцето, било во живо или онлајн.
Во 2017 година, патеката се движеше со ширина од околу 100 до 114 километри, додека оваа ќе се движи од околу 174-196 километри.
Ова значи дека патеката на затемнувањето во 2024 година ќе помине низ повеќе градови и густо населени области отколку во 2017 година.
Се проценува дека 31,6 милиони луѓе живеат на патот на помрачувањето оваа година, во споредба со 12 милиони во 2017 година.
Дополнителни 150 милиони луѓе живеат во радиус од околу 320 километри од патеката на целосното помрачување.
Помрачувањето на 8 април ќе започне над Јужниот Пацифик, а неговиот пат ќе стигне до брегот на Мексико околу 11:07 часот по Пацифичко време пред да влезе во САД во Тексас, соопшти НАСА.
Потоа следат Оклахома, Арканзас, Мисури, мал дел од Тенеси, Илиноис, Кентаки, Индијана, Охајо, мал дел од Мичиген, Пенсилванија, Њујорк, Вермонт, Њу Хемпшир и Мејн.
Рутата потоа влегува во Канада во Онтарио и патува низ Квебек, Њу Бранзвик, островот Принц Едвард и Кејп Бретон, излегувајќи од копното Северна Америка на атлантскиот брег на Њуфаундленд, Канада во 17:16 часот по локално време.
Во објаснувањето на НАСА се наведува дека за разлика од 2017 година кога Сонцето се приближуваше до сончевиот минимум, односно беше „потивко“, оваа година ќе биде на или блиску до сончевиот максимум.
Тоа значи дека во 2017 година имало помалку ерупции од Сонцето, додека во 2024 година ќе биде поактивно.
Во целосно помрачување на Сонцето, Месечината поминува помеѓу Сонцето и Земјата, целосно покривајќи го лицето на Сонцето по мала патека на површината на нашата планета. Ова се нарекува „патека на тоталитетот“.
Дневното небо станува темно, слично на самрак или зора, а познато е дека ноќните животни се будат, збунети верувајќи дека паднало ноќ. На места по патеката на тоталитетот, луѓето ќе можат да ја видат сончевата корона - надворешната атмосфера на ѕвездата - која вообичаено не е видлива поради сончевата светлина.
Луѓето кои набљудуваат надвор од патеката на тоталитетот ќе видат делумно затемнување во кое Месечината го блокира најголемиот дел од лицето на Сонцето, но не целото. Секако, облачен ден може да ја расипе глетката. По ова, следното целосно помрачување на Сонцето видливо од САД нема да се случи дури до 2044 година.
Целосното помрачување на Сонцето се одвива во неколку различни фази.
Започнува со фаза на делумно затемнување кога Месечината почнува да поминува помеѓу Земјата и Сонцето, делумно блокирајќи ја и оставајќи го Сонцето да изгледа како да има облик на полумесечина.
Во следната фаза Бејлиеви бисери, светлосните точки од сонцето сјаат околу рабовите на Месечината поради неправилната топографија на Месечината, создавајќи мали зрнца на светлина.
Во фазата Дијамантски прстен, една светла точка се појавува долж лунарниот раб дури и кога сончевата атмосфера остава светлосен прстен околу Месечината. Ефектот наликува на изгледот на дијамантски прстен. Овој феномен претходи на тоталитетот.
По севкупноста, другите фази се повторуваат додека месечината се движи по својот пат додека не заврши помрачувањето.
Сончевите зраци може да ги изгорат клетките во мрежницата на задниот дел од окото. Ретината нема рецептори за болка, така што не постои начин да се почувствува штетата додека се случува. Кога клетките ќе умрат, тие не се враќаат.
Симптомите на сончевото оштетување на очите, исто така наречени соларна ретинопатија, вклучуваат заматен вид и нарушување на бојата.
Не постои одредено правило колку долго еден поглед може да доведе до трајно оштетување. Сериозноста варира во зависност од облачноста, загаденоста на воздухот и гледиштето на личноста.
Но, лекарите велат дека гледањето на помрачувањето на Сонцето дури и неколку секунди без заштита не вреди да се ризикува. Има извештаи за соларна ретинопатија по секое помрачување на Сонцето, а американските очни лекари забележале десетици дополнителни посети по онаа во 2017 година.
Помрачувањето на Месечината се случува кога Земјата е позиционирана помеѓу Месечината и Сонцето, а сенката на нашата планета е врз површината на Месечината. Поради ова Месечината изгледа затемнето, понекогаш со црвеникава боја.
Помрачувањата на Месечината се видливи од половина од Земјата, што е многу пошироко подрачје од помрачувањата на Сонцето.
Месечината ќе го покрие лицето на Сонцето, како што се гледа од Земјата, едноставно затоа што Месечината е многу поблиску до нашата планета.
Дијаметарот на Месечината е 3.476 км, во споредба со дијаметарот на Сонцето од околу 1,4 милиони км и дијаметарот на Земјата од 12.742 км.
Следното целосно помрачување на Сонцето ќе се случи на 12 август 2026 година, а ќе биде видливо на Гренланд, Исланд, Шпанија, Русија и мал дел од Португалија, со делумно затемнување видливо во Европа, Африка, Северна Америка, Атлантскиот Океан, Северниот Леден Океан и Тихиот Океан.
