Наскоро ќе имаме температури под нулата во речиси цела држава, барем навечер, па крајно време е и најпуштените возачи да го проверат антифризот во возилото.
Нивото на антифриз треба:
- да се проверува редовно, без оглед на годишното време
- да се менува навреме
- да му се проверуваат својствата доколку поради некоја причина сме додале вода.
Ајде да одиме по ред.
На колку години или поминати километри треба да се смени антифризот?
„Стариот“ антифриз G11 треба да се менува на секои 2 или најмногу 3 години. Поновите G12, G12 +, G12 ++ и G13 може да се менуваат на секои 4 или 5 години.
Меѓутоа, проблемот не е само на која температура мрзне. Со текот на времето, антифризот ги губи својствата што го штитат моторот и придружните компоненти - ова е многу сериозен проблем, што може да доведе до разни дефекти, протекување и слично.
Значи, нема потреба да ризикувате. Дури и ако во некој сервис каде што проверувате во каква состојба е антифризот ви кажат дека е добар и дека може да издржи до, на пример, -15°C, а знаете дека не сте го промениле 4 или повеќе години, дефинитивно е време да го направите тоа.
Каков антифриз се става во вашиот автомобил?
Погледнете го прирачникот за вашиот автомобил. Ако го немате, најдете го на интернет, јавете се или одете во овластен сервис, прашајте на форум каде се собираат сопствениците на тој бренд. Во основа, секој овластен сервис мора да знае кој антифриз одговара на вашиот автомобил, без разлика на староста на возилото, но и посериозно неовластено лице би требало да знае.
Генерално се прифатени ознаките на фабриката Volkswagen. Особено, ознаките G11 (TL-774-C), G12 (TL-774-D), G12 + (VW TL-774-F), G12 ++ (VW TL-774-G) се стандарди на VW, што значи дека се однесуваат на возилата VW, Audi, Seat, Škoda и Porsche, но со текот на времето тие станаа еден вид „стандард“ за сите останати.
Другите производители имаат свои стандарди. Постојат и национални и меѓународни стандарди.
Ова може да биде голем проблем за просечниот возач, кој се наоѓа во целосен хаос од различни стандарди, имиња, етикети, производители и препораки: Audi TL774-D, Ford WSS-M97B44-D, Renault Type D, Jaguar WSS-M97B44- D, MB 325.3, SAAB 6901 599, Seat TL774-D, Škoda 61-0-0257, Vauxhall QL 130100, Volkswagen TL774-D...
Антифризот за постари возила обично е G11, односно така се вика. Претежно е сина, зелена или жолта течност. Содржи фосфати, нитрити, амини и силикати. Нивото на силикат во G11 варира. Порано беше 1.000 ppm, но падна на 250 ppm, што значи дека може да се меша со други видови антифриз без сериозни последици (во релативно кратко време).
Сепак, не препорачуваме таков потег!
G12 е главно со црвена или розова боја. G12 + е главно црвен или виолетов и наводно може да се меша и со G11 (што сепак не го препорачуваме, за секој случај) и со G12. Постои и G12 ++, кој обично е виолетов. Тука е и G13, кој исто така е претежно виолетов.
Каков антифриз ќе ви стават кај вашиот сервис?
Производителите генерално инсистираат во автомобилот да се става само антифриз што ги исполнува стандардите што тие ги пропишале.
Сепак, дури и овластени сервисери кај нас понекогаш ќе ви стават некои други, со образложение дека нивните спецификации се совпаѓаат и дека нема причина за грижа.
Ситуацијата со овие стандарди е комплицирана и просечниот возач нема начин сигурно и недвосмислено да знае кои антифриз течности се 100% компатибилни. Посебно проблематични се постарите јапонски возила.
Факт е дека употребата на погрешен антифриз во многу автомобили нема да предизвика видливи оштетувања дури и по неколку години.
Истото важи и за мешање антифриз течности што не треба да се мешаат. Единственото прашање е - дали сакате да ризикувате?
Главно, најдете задолжителен стандард за антифриз за вашиот автомобил и кога купувате антифриз, погледнете го пакувањето за да видите дали тој стандард е наведен.
Кои антифриз течности може да се мешаат?
На оваа тема може да се напише цела книга и треба да се консултираат многу експерти. Затоа, за секој случај, избегнувајте мешање на антифриз течности од различни производители, особено од различни типови.
Во антифризот се додаваат различни хемикалии, па останува прашањето како тие ќе реагираат меѓу себе. Сигурно нема да експлодираат или да направат дупка во блокот на моторот, но постои можност да влијаат еден на друг и со тоа да ја намалат заштитата од корозија во радијаторот, моторот и придружните компоненти.
Во упатството, заедно со некои антифриз течности, се добива објаснување за дозволеното мешање со други антифриз течности.
Дали нешто значи бојата на антифризот?
Антифризот во основа е безбоен, но по производството, бојата се додава на барање на производителот (или продавачот).
Навистина, во повеќето случаи, „типот“ на антифриз може да се препознае врз основа на бојата, но дури и тогаш тоа не значи дека антифризот ги исполнува стандардите што ги бара производителот на автомобили.
Како да знаете каков антифриз моментално имате во автомобилот?
Ако сте купиле автомобил, побарајте му на претходниот сопственик да ви ја даде амбалажата од антифризот што го користел. Ако ни тој не знае и ја нема амбалажата, најсигурна опција е да направите комплетна замена на течноста за разладување, а нема да пречи ниту плакнење на системот за ладење.
Посебен проблем е што генерално не е можно да се испушти целата течност за ладење при замена, туку секогаш останува одредена количина. Колку ќе остане зависи од мотор до мотор и не е прашање само количината што останува, туку и колкав процент од таа преостаната количина е во однос на вкупната количина на течноста за ладење во системот.
Ова е малку сложен проблем што во основа може лесно да се реши, но ретко возачите го сфаќаат посериозно или воопшто се свесни за проблемот.
Дали треба да го смените антифризот откако ќе купите половно возило?
Да - антифризот треба да се замени откако ќе купите користен автомобил бидејќи не можете да знаете со сигурност кога претходниот сопственик го сменил.
Се разбира, ако сте 100% сигурни дека не е потребна замена, тогаш не допирајте ништо.
Ако нивото на антифриз е намалено, со што да се дополни?
Најдобро решение е да ја направите потребната количина од мешавина од дестилирана или деминерализирана вода и концентрат од антифриз, а потоа да ја додадете.
Ако немате антифриз концентрат, додадете дестилирана или деминерализирана вода. Во случај на итност, можете да додадете обична вода од чешма. Иако не треба да се користи, тоа нема да предизвика никакви проблеми на краток рок, особено затоа што многу антифриз течности имаат адитиви за борба против формирањето на бигор. Не додавајте чист концентрат!
Некои возачи мислат дека со додавање на чист концентриран антифриз, директно од оригиналното пакување (100% концентрат), ќе добијат поголема заштита од ниски температури.
Тоа е голема грешка.
Чистиот 100% антифриз има повисока точка на замрзнување од растворот - односно мешавина од антифриз и вода. На пример, концентратот може да замрзне до -10, додека растворот ќе остане во течна состојба до -30 степени.
Антифризот во концентрација од 100% обично најдобро се меша со вода во сооднос 50:50, но задолжително прочитајте ги упатствата на пакувањето. Можеби се наведени и карактеристиките за различен сооднос на концентрат и вода.
На пример, ако направите раствор во сооднос 50:50 (или 1 спрема 1, т.е. 1 литар концентрат на 1 литар вода), добивате заштита до -36 Целзиусови степени. Ако ја намалите концентрацијата на антифризот, ќе падне и точката на мрзнење, односно температурата на која тој раствор ќе замрзне.
Меѓутоа, ако ставите премногу чист антифриз, може да падне и точката на замрзнување. Затоа, задолжително следете ги упатствата на пакувањето.
Премногу разреден антифриз концентрат нема да биде доволно „отпорен“ на ниски температури, а во исто време нема да може да обезбеди други видови заштита на системот за ладење - на пр. заштита од корозија.
Како можете сами да го проверите антифризот?
Можете да купите разни уреди (мерачи) за тестирање на антифризот, односно уреди кои ќе ви покажат на која температура ќе замрзне антифризот.
Да речеме дека „пристоен“ мерач може да се купи по цена од 400 до 800 денари. Има и многу поевтини (верувале или не), како и многу поскапи. Ваше е да одлучите кој треба да биде најсигурен во однос на цената.
Се разбира, можете да отидете и во сервисен центар кој има уред за проверка на антифриз.
Не е антифриз, туку течност за ладење!
Така е - официјалното име за течноста во системот за ладење е течност за ладење, но овде го користиме името антифриз за да го олесниме читањето на текстот.
Секако, како течност за разладување може да се користи чиста вода од чешма или дестилирана вода, т.е. деминерализирана вода, без додавање на антифриз. Сепак, ова може да предизвика краткорочно и долгорочно оштетување на различни елементи, така што чистата вода треба да се користи само во итен случај.
