Во многу земји соблекувањето на чевлите при посета на гости е незаменливо правило и обичај. Освен поради хигиенски причини, чевлите се соблекуваат и за да се покаже почит кон домот во кој влегувате.
Секако, секој домаќин има свое правило за ова прашање, а сигурно е дека и вие сте се нашле во ситуација да размислувате дали треба да ги соблечете чевлите или не.
Соблекувањето на чевлите во домот на домаќинот не е само прашање на удобност, туку и знак на почит кон домот во кој влегувате. Така, на Блискиот Исток или Ориентот, гостите кои не ги соблекуваат чевлите се сметаат за непристојни. Покрај тоа, народите на Ориентот веруваат дека е многу културно да ги соблечете чевлите и пред врата да ги оставите вашите грижи и тешкотии во чевлите.
Во Јапонија, ако не ги соблечете чевлите пред врата ќе значи непочитување на домаќинот, а оваа практика не им е туѓа ниту на некои скандинавски земји.
Од друга страна, во Лондон, Берлин и Рим е апсолутно незамисливо да ги соблечете чевлите и да шетате бос по нечиј стан.
На Балканот мислењата за ова се поделени. Соблекувањето на чевлите се почитува првенствено од хигиенски причини, но бонтонот потоа бара домаќинот да обезбеди доволен број папучи за гостите.
Во свечени пригоди како забави, слави, родендени или други големи домашни собири, не се очекува гостите да ги соблекуваат чевлите. Но, да се влезе во нечиј дом со многу извалкани чевли е крајно нечувствително и некултурно.
Дилемата „да се соблечам или не“ најдобро се решава ако не сте првиот гостин на прославата - ако видите куп чевли во ходникот, знаете што да направите. Друг случај кога оваа дилема не постои и кога треба да ги соблечете чевлите е дождлив или зимски ден, кога чевлите ви се покриени со кал или снег, а не е во ред да оставате вода и кал низ нечиј стан.
Мислењето дека не треба да ги соблекувате чевлите пред вратата на домаќинот потекнува од времето кога гостите се примале во салони и простории кои биле наменети исклучиво за тоа. Ваквите простории најчесто не биле опремени со теписи и биле наменети за собирање на голем број гости, но блиските луѓе кои биле примани во „интимните“ делови од куќата сепак морале да ги соблечат чевлите.
Од хигиенска гледна точка, соблекувањето на чевлите е неопходно, без разлика чиј е домот - туѓ или ваш. Според инфектолозите, соблекувањето на чевлите од медицинска гледна точка е апсолутно оправдано. Табаните имаат најголема концентрација од сите видови микроорганизми, делови од инсекти и нечистотија. Чевлите не треба да се носат во спални, а особено не во детските соби. Прашината од подот е заразна и алергенска, особено ги загрозува многу малите деца кои сè уште не одат, како и луѓето што страдаат од астма. Бактеријата ешерихија коли е само еден од низата патогени што можат да се пренесат со газење во чевли низ станот.
