Луѓето кои имаат негативни мисли и искуства понекогаш е подобро да ги потиснуваат отколку да се отвораат, според истражувањето спроведено од истражувачите од Универзитетот во Кембриџ.
Тимот рече дека нивното истражување може да го отфрли „конвенционалното гледиште“ дека „пикањето работи под тепих“ и продолжувањето понатаму е „лошо за нашето ментално здравје“.
Научниците работеа со 120 доброволци од 16 земји на инхибиторна контрола, спречување на мислите што предизвикуваат анксиозност, пред да ги објават резултатите во списанието Science Advances.
„По обуката, и веднаш и три месеци подоцна, учесниците во истражувањето објавија дека потиснатите настани се помалку живи и помалку страшни“, напиша тимот, дури и до степен до кој волонтерите со посттрауматски стрес пријавија подобрувања во нивното ментално здравје.
„На сите ни е позната идејата на Фројд дека ако ги потиснеме нашите чувства или мисли, тие мисли остануваат во нашето несвесно, што негативно влијае на нашето однесување и благосостојба“, вели Мајкл Андерсон, професор на Кембриџ.
Многу од познатите идеи на Зигмунд Фројд за психоанализата беа доведени во прашање или отфрлени во последните децении.
Но, за разлика од некои од овие отфрлени концепти, како што е начинот на кој сексуалната репресија и таканаречениот Едипов комплекс влијаат на нашите секојдневни постапки, идејата дека е подобро да се соочиме со проблематични искуства отколку да ги закопаме стана широко прифатена.
Но, дури и тоа мислење можеше да се закопа.
„Општо земено, луѓето со полоши симптоми на ментално здравје на почетокот на студијата имале поголеми подобрувања по обуката за сузбивање на негативните мисли, но само ако ги потиснат своите стравови“, рече тимот од Кембриџ, откритие за кои тврдат дека „директно противречи на идејата дека репресијата е неприлагодлив процес на справување“.
Тим од Кембриџ дошол до слични заклучоци во студија од 2014 година објавена во Зборникот на Националната академија на науките.
Најновото испитување на проблемот доаѓа, велат тие, бидејќи пандемијата на COVID-19 и карантините придонеле за зголемување на проблемите со менталното здравје.
Во октомври 2021 година, истражувачите од Универзитетот во Квинсленд и Универзитетот во Вашингтон рекоа дека има „дополнителни 53 милиони случаи на големо депресивно растројство и 76 милиони случаи на анксиозно растројство“ во 2020 година, што претставува зголемување за повеќе од 25 проценти „поради пандемски."
