Мистеријата зошто еден час има 60 минути се крие 4.000 години во минатото, во древна Месопотамија.
Околу 2000 година п.н.е., Сумерите, една од најраните цивилизации во светот, развиле броен систем базиран на 60, а не на 10 како што користиме денес.
Ги избрале бројот 60 поради неговите уникатни математички својства. Бројот 60 може да се подели рамномерно со 1, 2, 3, 4, 5, 6, 10, 12, 15, 20 и 30, што ги правело пресметките за трговија и астрономија многу поедноставни.
Овој систем со основа 60, или сексејзимален, бил совршен за следење на движењето на ѕвездите и делење на денот.
Вавилонците подоцна го усвоиле и го усовршиле, зацврстувајќи ја неговата употреба низ целиот антички свет.
Други цивилизации како Египќаните го делеле денот на 24 часа, но сумерската поделба на тие часови на 60 минути и 60 секунди обезбедила поголема прецизност.
Оваа голема иновација не била дело на еден единствен пронаоѓач, туку постепен развој од страна на цела цивилизација која се стремела да го разбере светот околу себе.
Денес, секој часовник што го користиме е директно наследство од овој практичен, древен сумерски систем.
