Секој греши, па и родителите. Но, проблемот се случува кога нивните постапки стануваат траума за децата и оставаат длабоки последици на нивната психа.
Многу деца растат со емоционално незрели родители и со себе носат трауми од детството, а тоа се одразува на нивното однесување особено како возрасни луѓе, пишува Times of India.
Експертите веруваат дека емоционално незрелите родители растат деца со трауми, а често и самите родители биле злоставувани или занемарувани додека биле деца.
По што ќе ги препознаете родителите кои се емоционално незрели?
Склони се кон управување со секој дел од животот на децата и често бараат од нив да бидат совршени и без грешки.
Тешко им простуваат грешки на децата и поради нив често покажуваат лутина или фрустрација. Склони се да ги казнуваат децата, најчесто кога се разочарани дека не направиле како што се очекува од нив. Децата кои растат со вакви родители често тежнеат кон перфекционизам како возрасни. Успешни се, но и многу самокритични.
Премногу драматизираат и претеруваат во реакциите. Непредвидливи се, во еден момент можат да бидат претерано поврзани до детето, а во друг да делуваат ладно и дистанцирано.
Децата растени во вакво непредвидливо опкружување со недостиг на емоционална безбедност може како возрасни да пораснат во ранливи, анксиозни и депресивни луѓе.
Не се премногу возбудени околу извршувањето на нивната родителска должност. Како резултат на тоа често ги игнорираат децата, поради што тие се чувствуваат осамено. Овие родители можат да бидат незаинтересирани и целосно да ги игнорираат емоционалните потреби на детето.
Децата израснати со ваков тип родители имаат тешкотии со поврзувањето со другите луѓе, а тоа особено се гледа во нивните партнерски односи.
Овој вид родители на прв поглед дава впечаток на опуштена личност, но всушност станува збор за родител на кој не му е грижа за доброто на детето. Недостигот за грижа може да резултира така што детето се чувствува запоставено.
Растењето вакви пасивни родители доведува до тоа детето кога ќе порасне да чувствува презир кон своите родители, да се чувствува лошо и луто кон нив. Често е присутно и чувството на помала вредност,
Експертите предупредуваат дека овие деца се повеќе подложни на нервоза, депресија и слични дијагнози.
