Емоционалната сигурност е еден од клучните фактори за градење и одржување на здрави врски, а губењето на овој тип на сигурност во односите може да има големо влијание врз динамиката на односите.
Овој тип на безбедност опфаќа чувство на доверба, заштита и взаемна поддршка што им овозможува на партнерите да се изразат, да бидат ранливи и искрени без страв од осудување, отфрлање или повреда. Последиците од губењето на сигурноста може да се одразат преку зголемен стрес, несигурност и рушење на меѓусебната доверба.
Разбирањето на причините за губење на емоционалната сигурност, симптомите и можните начини на превенција може да помогне во одржувањето на стабилноста на љубовната врска. Една од најчестите причини за губење на емоционалната сигурност е скршената доверба меѓу партнерите. Ова може да се случи поради различни причини како што се лаги, прикривање информации или неисполнети ветувања. Кога ќе се изгуби довербата, обновувањето на емоционалната сигурност станува исклучителен предизвик. Партнерите кои се чувствуваат повредени или изневерени може да почнат да развиваат сомнеж кон партнерот, што го намалува чувството на сигурност во врската.
Комуникацијата е основата на секоја успешна врска, а кога партнерите не комуницираат јасно, искрено и отворено, тоа може да доведе до недоразбирања, фрустрации и губење на довербата. Да се биде повлечен, да се избегнува разговор за важни теми или премногу често да се расправате без да сакате да разберете, може да создаде емоционална дистанца и несигурност. Во таквите врски, партнерите можат да се чувствуваат напуштено и осамено, што директно влијае на емоционалната сигурност.
Многу луѓе кои претрпеле емоционална злоупотреба во минатите врски или во детството може да носат несвесни блокови или стравови кои влијаат на нивните сегашни односи. Во некои случаи, партнерите несвесно повторуваат негативни обрасци од минатите врски, што резултира со губење на емоционалната сигурност. Ваквите психолошки фактори можат да создадат чувство на несигурност и страв од повторна повреда.
Исто така, кога едниот партнер не ги задоволува емоционалните или физичките потреби на другиот партнер, тоа може да предизвика чувство на напуштеност и запоставување. Сексуално или емоционално запоставување често се случува во врската кога едниот партнер е претерано фокусиран на личните потреби или кога има нерамнотежа во вложениот труд и енергија во врската. Кога партнерите не се чувствуваат сакани или ценети, доаѓа до губење на основната емоционална сигурност потребна за здрава функционална врска.
Освен тоа, стресот од секојдневниот живот може дополнително да влијае на емоционалната сигурност во врската. Стресот може да предизвика партнерот да се повлече, да ја намали емоционалната достапност или да ја зголеми анксиозноста, што ја нарушува меѓусебната безбедност и поврзување. Партнерите кои ја изгубиле емоционалната сигурност во нивната врска често чувствуваат зголемена анксиозност, страв од губење на партнерот или постојани сомнежи во врската. Сето ова може да доведе до прекумерна контрола, стрес и напнатост, што дополнително ја влошува врската.
Најголем ризик во овие случаи е опасноста врската да се распадне, бидејќи партнерите кои не се чувствуваат безбедно во емотивна смисла често бараат излез од таквите врски. Градењето емоционална сигурност е процес кој бара време, труд и посветеност од двајцата партнери.
Градењето доверба и емоционална сигурност започнува со искрена комуникација. Ова е причината зошто партнерите треба да ги споделат своите чувства, стравови и несигурности без страв од осуда. Транспарентноста и активното слушање се клучни за обновата на меѓусебната доверба. Покрај тоа, важно е да работите на доверба, поддршка и емпатија, како и да работите на себе и на вашата љубовна врска.
