Во време кога постојат натегања за тоа дали македонскиот јазик на патот кон Европската Унија е зачуван како посебен или не е, интересно е да погледнеме како звучел тој пред неговата кодификација.
Кодифицирањето на македонскиот јазик не се случило толку одамна, туку веднаш по завршување на Втората светска војна и тоа во три чекори:
- Со Решението на Првото заседание на АСНОМ (2 август 1944) за воведување на македонскиот како службен јазик во македонската држава;
- Потоа со Решението на Президиумот на АСНОМ од мај 5 мај 1945 година за македонската азбука;
- И конечно со официјалното усвојување на македонскиот правопис - 7 јуни 1945.
Но, ајде прво да расчистиме што точно значи кодифицирање:
„Кодификацијата е прифаќање и систематизација на јазични правила и закони и пропишување задолжителна јазична норма. Таа претставува значаен чин во историјата на еден народ“.
Македонскиот јазик постоел многу пред неговата кодификација, но без стандардизирана норма, односно само во дијалектни форми. Бидејќи кодификацијата се случила не толку одамна, денес сѐ уште има живи сведоци на македонскиот јазик пред 1944/1945 година.
Но, што ако отидеме уште подлабоко во историјата и на пример се запрашаме како зборувал Ѓорѓија Пулевски? Би можеле ли да се разбереме со него?
Американецот со македонско потекло, Марио Христовски, на својот YouTube канал Mario’s History Talks има објавено видео каде презентира едно од своите најнови истражувања - како звучел македонскиот јазик токму пред кодифицирањето.
Истражувањето е на англиски јазик, јазикот со кој израснал Марио, но цитатите се од јазик кој го говореле Македонците пред еден и повеќе века и истото ќе го разберете бидејќи Марио го презентира во оригинал.
