Мароко сензационално се пласираше во четвртфиналето на Светското првенство по подоброто изведување пенали против Шпанија.
Мароканците на тој начин ги изедначија најголемите успеси во историјата на африканскиот фудбал. Пред нив, Камерунците стигнаа до четвртфиналето во 1990 година, Сенегалците во 2002 година и Ганците во 2010 година.
Еден од хероите на мароканската победа е одличниот голман на Севиља Јасин Боно (31), кој ги одбрани пеналите на Карлос Солер и Серхио Бускетс. Дополнително, Боно прими само еден гол од поле на три натпревари на Светското првенство, односно за 300 минути поминати на теренот.
Беше во групата против Канада, неговата родна земја. Дури 17 од 26-те играчи на Мароко се родени надвор од земјата, што не е премногу чудно ако се земе предвид дека ширум светот живеат повеќе од пет милиони Мароканци. Родителите на Боно емигрирале во Монтреал пред тој да се роди.
„Јас сум од Мароко и да играм за нив отсекогаш ми било сон“
Наскоро се вратиле, па нивниот син ги направил првите високи чекори во Вајдад Казабланка. Бил забележан од скаутите на Атлетико Мадрид, кои го донесоа како 21-годишник. Во Атлетико играше само за Б тимот, а по позајмиците во Сарагоса и Жирона се пресели во Севиља.
Тој се смести во Андалусија и со своите одбрани му помогна на клубот да стигне до трофејот во Лига Европа во 2020 година, а против Шпанците го забележа 48-от настап за националниот тим. Пред неговото прво појавување, Канаѓаните сакаа да го доведат под свое знаме врз основа на неговото родно место, но Боно одби, исто како и другиот херој од осминафиналето, Ахраф Хакими, кој одби да игра за Шпанија:
„Да, навистина е точно дека тогашниот селектор на Канада, Бенито Флоро, ме контактираше во период кога сè уште не играв за Мароко, но јас сум од Мароко и пораснав таму, отсекогаш ми беше сон да играм за Лавовите на Атлас“.
