Октомври е месец кој носи промени во природата, но и идеално време за садење разни цвеќиња.
Додека се подготвуваме за зимата, градинарите знаат дека ова е идеално време да засадат растенија кои ќе нè воодушеват со пролетни цвеќиња. Еве кои видови цвеќиња можете да ги засадите во октомври и како правилно да се грижите за нив.
Астерот е едно од најпопуларните есенски растенија што ги збогатува градините со своите шарени цветови. Овие растенија се отпорни на студ и цветаат до првите мразови, а може да се садат и во пролет и во есен.
Изберете сончево или делумно засенчено место со добро исцедена почва. Подгответе ја почвата збогатувајќи ја со компост или ѓубриво. Растенијата засадете ги на растојание од 30 до 45 см, а длабочината на садење треба да биде слична на висината на корените. Полејте ги со вода по садењето за да се фатат убаво.
Астерот бара редовно наводнување, особено за време на сушни периоди. Мулчирањето околу растенијата може да помогне да се зачува влагата и да се намали растот на плевелот. Во текот на сезоната на растење, додавајте течно ѓубриво на секои 4-6 недели за подобар раст и цветање. Наесен, откако цвеќето ќе овене, исечете ги стеблата за да поттикнете здрав раст следната сезона.
Хризантемите се најпознатите есенски цвеќиња кои ги разубавуваат дворовите и терасите. Ова весело растение расте во форма на грмушка и доаѓа во разни бои, од кои најистакната е жолтата, а многу популарни се и портокаловата, црвената и розовата.
Идеално е да се засадат на сончеви места во пролет или рана есен, но треба да се заштитат од силни ветрови. Кога ќе ги засадите, не треба да ги закопате премногу длабоко - само покријте ги корените и обилно наводнувајте по садењето. За време на цветањето наводнувајте ги секојдневно и користете течно ѓубриво за да го подобрите нивниот изглед.
Кога ќе процветаат, скратете ги стеблата, а на крајот на сезоната скратете го растението речиси до земја. Доколку планирате да засадите неколку хризантеми на едно место, оставете растојание од околу 40 см меѓу нив за да имаат доволно простор за растење.
Ако сакате темјанушки (познати и како љубичици), октомври е вистинско време да ги засадите. Овие растенија можат да преживеат во постудени услови и цветовите ќе се појават на пролет. Засадете ги во добро исцедена почва и обезбедете им малку сенка.
Кога садите, поставете го растението на длабочина што одговара на висината на корените и добро наводнете го. Чувајте ја почвата умерено влажна, но внимавајте да не се пренаводнува, бидејќи прекумерната влага може да предизвика гниење на коренот. Во текот на сезоната на растење, хранете го растението со течно ѓубриво на секои 4-6 недели за да поттикнете посилен раст и цветање. Кога цветовите ќе почнат да венеат, исечете ги исушените делови за да поттикнете нови цветови.
Лалињата и нарцисите се садат наесен, обично од септември до ноември, за да можат да се вкорени пред зимата и да цветаат во пролет.
Изберете сончево или делумно засенчено место со добро исцедена почва. Лалињата се садат на длабочина три пати поголема од луковицата, а нарцисите на длабочина од околу 15 см. Растојанието помеѓу луковиците треба да биде околу 10 до 15 см.
Откако ќе ја засадите луковицата, добро наводнете ја. Наводнувајте редовно за време на растот, но избегнувајте прекумерно наводнување за да спречите гниење. По цветањето на цвеќето, можете да додавате течно ѓубриво на секои 4-6 недели. По цветањето оставете ги листовите природно да се исушат, бидејќи на тој начин растенијата ги собираат хранливите материи за следната сезона.
Ова растение може да цвета и во зима, а неговите цветови внесуваат допир на боја и убавина во студените месеци. Цветаат кон крајот на зимата и раната пролет, па често се наоѓаат пред да се стопи снегот. Поднесува мраз до -15°C, а почвата мора да биде доволно влажна и плодна и да има добра дренажа.
Може да се размножува со семе или вегетативна поделба. Сеење семе се врши доцна во есен или пролет, кога ќе помине цветањето. Доколку сеидбата се врши во оранжерии, треба да им се обезбедат пониски температури за раст. Растението одгледувано на овој начин ќе процвета само за три до четири години. Се одгледува во групи од три до четири растенија.
