Отпорноста на инсулин или инсулинска резистентност е состојба во која клетките на телото не реагираат добро на инсулинот, што им отежнува да ја апсорбираат гликозата од крвотокот.
Оваа состојба го поттикнува панкреасот да произведува повеќе инсулин, што на крајот може да доведе до преддијабетес и дијабетес тип 2.
Добрата вест е дека голем дел од ова може да се контролира преку исхраната. Според Eating Well, урамнотежена исхрана вклучува јадење на различни цели зрна, зеленчук, овошје и посни протеини.
Диететичарката Елизабет Хагинс тврди дека „протеинот од растителна основа во исхраната може да има силен ефект врз отпорноста на инсулин“.
Чаша сув грав содржи 15 грама протеини и 15 грама влакна. Сварениот грав е храна со низок гликемиски индекс, што значи дека не го зголемува нивото на шеќер во крвта брзо. Гравот е исто така добар извор на магнезиум, минерал кој може да игра улога во метаболизмот на гликозата и да ја подобри чувствителноста на инсулин.
Како и сувиот грав, леќата е преполна со протеини и влакна, обезбедувајќи 15,5 грама протеини и 13,5 грама влакна по чаша. Истражувањата покажуваат дека протеините во овие моќни и шарени мешунки можат да ги блокираат дигестивните ензими да дојдат до скроб, намалувајќи ја количината на гликоза што телото може да ја апсорбира од нив, известува Eating Well.
Наутот, богат со влакна и протеини, има 14,5 грама протеини и 12,5 грама влакна по чаша. Иако содржат скроб, овие мешунки имаат уникатен хемиски состав што го отежнува варењето на скробот, забавувајќи го варењето и апсорпцијата на јаглехидратите. Резултат? Потенцијално намалување на скоковите на шеќерот во крвта.
Едамамето има 18 грама протеини и 8 грама влакна по чаша. Производите од соја, како што е едамам, можат позитивно да влијаат на регулацијата на шеќерот во крвта со тоа што влијаат на сигнализацијата на инсулин и ја подобруваат апсорпцијата на гликозата, метаболизмот и чувствителноста на инсулин.
