Некогаш по краток одмор се будиме полни со енергија, а понекогаш се чувствуваме уште поуморни отколку пред да ги затвориме очите. Зошто се случува ова?
Според д-р Томас Мајкл Килкени, директор на Институтот за медицина на спиењето во универзитетската болница Нортвел Стетн Ајленд, клучот е како и колку долго дремеме. Правилно темпирани дремки може да ни го подобрат расположението, концентрацијата и целокупната благосостојба, но ако не следиме одредени правила, можеме да се разбудиме целосно дезориентирани и исцрпени.
Ако сакате да го извлечете максимумот од кратка пауза, Килкени тврди дека клучот е да не спиете премногу долго.
„Дремењето треба да трае помеѓу 10 и 30 минути. Пократките дремки, од околу 10 минути, исто така може да бидат корисни“, објаснува тој.
Подолгото спиење може да доведе до таканаречена „инерција на спиење“, чувство на дезориентација и поспаност при будењето. Оваа состојба може да предизвика проблеми со рамнотежата, намалени комуникациски вештини, лошо расположение, слаба меморија и раздразливост.
Спиењето се јавува во пет фази: будност, фаза 1, фаза 2, фаза 3 и REM. Килкени објаснува дека проблемот настанува доколку се разбудиме од фазата на длабок сон.
„Кога заспиваме повеќе од 30 до 45 минути, телото влегува во фаза на длабок сон, а потоа е тешко целосно да се разбуди. Мозокот сака да го заврши циклусот на спиење, па затоа се будиме уморни.“
Кратките дремки, особено оние до 20 минути, можат да бидат многу корисни, бидејќи телото останува во полесни фази на спиење од кои лесно се буди.
Околу 35% од возрасните не спијат доволно, што може да доведе до сериозни здравствени проблеми. Недостатокот на сон е поврзан со висок крвен притисок, дијабетес, срцеви и бубрежни заболувања, проблеми со меморијата, депресија и хронично воспаление во телото.
Дополнително, истражувањата покажуваат дека недостатокот на сон може да го ослаби имунитетот, да го зголеми ризикот од настинки и грип и да промовира акумулација на висцерална маст, односно маснотии околу виталните органи, што е поврзано со метаболички нарушувања и отпорност на инсулин.
Но, добрата вест е дека дремењето може да помогне! Една студија, објавена во списанието Sleep Health, покажа дека редовните кратки паузи во текот на денот можат да помогнат да се зачува волуменот на мозокот и да се забави неговиот природен пад со возраста.
Експертите за спиење тврдат дека најдобро време за кратка пауза е помеѓу 13 и 15 часот. Во овој период, телото природно доживува пад на енергијата, што го прави идеален момент за кратка регенерација.
