Група археолози успеаја да откријат каде се наоѓа изгубената северна Атлантида. Градот, според легендата, исчезнал поради гревовите што ги направиле неговите жители.
Во книгата Битие, Бог ги казнува луѓето од Содом и Гомор за нивната злоба, уништувајќи ги со оган и сулфур. За Германците, легендата за изгубениот град Рунгхолт послужила за истата цел. Легендата вели дека некогашниот просперитетен град бил проголтан од Северното Море во една ноќ по силна бура како казна за гревовите на неговите жители.
Според фолклорот, овие гревови вклучувале работи како пијанство, безбожност и фалење со богатство.
Животот во изобилство довел до неморално живеење, а крајот дошол околу Божик кога банда млади пијаници во локална гостилница се обиделе да принудат свештеник на свиња да и даде последна причест.
Свештеникот отишол во црквата, се молел и го молел Бога да ги казни младите. Следниот ден го напуштил градот, а недолго после тоа голема бура го погодила и го збришала Рунгхолт од лицето на земјата.
Во средновековните легенди, звукот од камбанаријата се слушал од длабочините на Северното Море.
Додека некои историчари се прашуваат дали градот некогаш постоел надвор од митот, новото истражување во Ваденското Море ги откри остатоците од оваа „северна Атлантида“, се вели во извештајот.
Археолозите од Универзитетот Кристијан-Албрехт во Кил пронајдоа околу 1,9 километри средновековни могили околу островот кој сега е познат како Зидфал, откако го мапирале местото со геофизичко истражување.
„Остатоците од населби скриени под тињата најпрво се локализираат и мапираат на широк простор користејќи различни геофизички методи како што се магнетна градиометрија, електромагнетна индукција и сеизмика“, вели Денис Вилкен, геофизичар од Универзитетот во Кил, за истражувањето во соопштение за медиумите.
Новите наоди вклучуваат пристаниште, темели на голема црква и дренажни системи, според резултатите од новото истражување.
Во соопштението за печатот се вели дека истрагите за плимните рамнини продолжиле да „изведуваат на виделина значајни нови откритија“ и дале увид во животите на луѓето од Северна Фризија.
Но, истражувачите се во постојана битка со времето, бидејќи условите таму постојано ги разјадуваат остатоците.
„Остатоците од средновековната населба се веќе силно еродирани и често може да се забележат само како негативни впечатоци“, вели Хана Хадлер, која работи на Институтот за географија при Универзитетот во Мајнц.
„Значи, итно треба да ги интензивираме истражувањата“, додава Хадлер.
