Во неделата помеѓу првиот и вториот круг од предвремените општи избори, Франција, со голема мобилизација на гласачи, наместо екстремната десница, за победник ја доби радикалната левица.
Одличниот резултат на екстремно десничарскиот Национален собир (RN) во првиот изборен круг и можноста оваа партија да дојде на власт по вториот круг, го поттикна собирот на политичките сили од центарот, левицата и крајната левица. На крајот, релативен победник беше Новиот народен фронт (NFP), широка и ад хок собрана алијанса на лево-зелените партии во која Жан-Лук Меланшон, лидерот на крајно левичарската партија Непокорена Франција, има главен збор.
Покрај RN, партијата предводена од младиот Џордан Бардела, a Марин Ле Пен (блиска до Владимир Путин) е де факто главнa, губитник на изборите е и либералната алијанса Заедно на претседателот Емануел Макрон. Ова јасно следи период на политичка нестабилност во Франција со нестабилна владејачка коалиција или малцинска влада.
Овие предвремени избори беа еден вид ризичен експеримент на претседателот Макрон (чиј мандат трае до 2027 година), кој ги распиша истата вечер на 9 јуни, кога неговата партија доживеа дебакл и RN триумфираше на изборите за Европскиот парламент.
По првиот круг од изборите во Франција, аналитичарот за надворешна политика Денис Авдагиќ за порталот N1 точно прогнозира дека RN нема да успее да дојде на власт. Тој смета дека Макрон не требало да ги распише овие избори и да ја доведе Франција во политичка нестабилност.
„Ако сакаше да ја спаси Франција од Марин Ле Пен, немаше потреба да се распишуваат предвремени избори. Работите можеше да продолжат да функционираат како порано. Верувам дека мислеше дека тоа ќе предизвика ефект кој на крајот ќе донесе подобри резултати за неговата партија. А сега е полошо отколку пред изборите“, вели Авдагиќ.
Тој додава дека санитарниот кордон што го создаде RN пред вториот круг од изборите не е нов во Франција.
„Тоа се случи и претходно, како и гласањето против, со тоа што овојпат француското општество добро реагираше на таа иницијатива. И самата Ле Пен на секој начин помогна да заврши така. Ако таа целосно ги избегна овие избори и ако Путин и Русија не отидеа да им помогнат со пораките, можно е Националниот собир да поминеше подобро. Лошиот резултат на партијата на Макрон е првенствено резултат на непопуларноста на неговите економски и социјални мерки, а не на геополитиката. Французите се исклучително горди и секако не се имуни на врските на Ле Пен и Путин. А не ни помислуваат да бидат ‘мали’ во однос на некаков моќник во Кремљ“, смета Авдагиќ.
За Макрон рече дека од младата надеж на француската политика се претворил во омразен претседател кој не ги чита пораките на своите сограѓани и не ја зема предвид реалната состојба во земјата.
По Франција, следната година општи избори ќе се одржат и во Германија. Авдагиќ одговара таму ќе биде применлив некаков санитарен кордон против екстремната десница (Алтернатива за Германија, AfD), како што беше во Франција.
„Во Германија веќе видовме голема коалиција меѓу CDU и SPD. Во оваа смисла, таму веќе има решение во односот меѓу главните партии и AfD, што се смета за закана за германското општество“, вели тој.
Сепак, забележува Авдагиќ, самата AfD е нешто поинаква партија од она што беше.
„Реториката на таа партија е поинаква и таа не е споредлива на AfD со првобитната, иако се уште е проблематична за германското општество. Прашање е како ќе се подготвуваат и ќе постапат до изборите. AfD има многу истакнати личности и силни личности, па прашање е дали и низ каква трансформација ќе помине до тогаш. Не е невозможно до следните избори AfD да се претстави како многу поумерена партија и да внимава за кого ќе се кандидира“, посочува тој.
Авдагиќ, исто така, смета дека AfD не е целосно споредлива со француската екстремна десница.
„Национален собир е еден вид семејна забава на Ле Пен, кои имаат многу специфични врски со Русија. AfD функционира поинаку и се поставува поинаку. Нема апсолутен лидер и ако на крајот се трансформира во политички мејнстрим и нема крајности во своите редови, тогаш не е незамисливо ниту нивното коалицирање со CDU“, вели тој.
Но, Авдагиќ забележува дека тоа во моментов не е така и дека поверојатно се чини враќањето на големата коалиција на CDU и SPD во Германија.
