Холанѓанецот Марк Руте денеска ја презема една од најмоќните позиции во светот - генерален секретар на НАТО.
Но, дури и ако поранешниот холандски премиер сакаше да ги размрда работите по преземањето на функцијата од Норвежанецот Јенс Столтенберг, веројатно нема да може да го стори тоа.
Улогата на генерален секретар суштински значи дека Руте ќе води цивилна бирократија која не сака да ризикува, додека вистинската моќ на крајот останува на земјите-членки, првенствено на САД.
Членовите на Алијансата, 32 на број, во многу аспекти, заменувајќи еден средовечен поранешен премиер од Северна Европа со друг, одлучија дека многу работи ќе останат исти.
„Во ваква тешка геополитичка ситуација, одржувањето на континуитет и истата надворешна политика и безбедносна линија е многу важно“, изјави за AFP висок дипломат на НАТО.
За време на неговите повеќе од десет години на чело на НАТО, Столтенберг беше пофален за неговото мирно водство на понекогаш поделената Алијанса.
Норвежанецот помогна да се спречи американскиот претседател Доналд Трамп да му сврти грб, ја поддржа Украина со тоа што обезбеди НАТО да не биде директно вовлечен во војна со Русија и започна реформа на одбранбените капацитети на алијансата за да се соочи со Москва.
„Сојузниците бараа некој што има многу исти квалитети како Столтенберг и кој ќе продолжи во иста насока: премиер, со добри врски, долго искуство, добар адресар, кој добро го познава Трамп“, рече Џејми Шеј, поранешен висок функционер на НАТО кој сега работи за тинк-тенкот Chatham House.
Руте, миленикот на клучните сили како што се САД, Британија, Франција и Германија, ги исполни сите овие услови.
Како ветеран кој 13 години водеше сложени коалиции во Холандија, тој има огромно искуство што може да се искористи за да се задржат земјите со различни и често спротивставени интереси на иста страница.
„Тој е градител на консензус со непоколеблива посветеност на трансатлантскиот сојуз“, рече висок американски функционер.
Холанѓанецот е цврст поддржувач на Киев и не се плашеше искрено да зборува со Трамп, кој би можел да се врати во Белата куќа по претседателските избори на 5 ноември.
Сличностите на страна, дипломатите велат дека Руте, познат по својата директност, треба да внесе свеж воздух во НАТО по долгиот мандат на Столтенберг.
Но, веројатно ќе биде тешко за Руте да спроведе големи промени.
Иако се чини дека има моќна позиција, генералниот секретар е всушност само шеф на цивилната бирократија од околу 1.500 луѓе.
Воената моќ им припаѓа на земјите-членки, првенствено американскиот генерал кој ја има функцијата Врховен командант на сојузничките сили за Европа (SACEUR).
Генералниот секретар на НАТО често повеќе е портпарол на Алијансата. Столтенберг беше познат по тоа што внимателно ги формулираше позициите што би можел да ги претстави.
Сите одлуки во НАТО мора да бидат прифатени од сите земји-членки, а личноста на врвот е ограничена со тоа колку далеку се спремни да одат сојузниците, особено Вашингтон.
Насоката за следната година беше одредена на самитот во Вашингтон во јули.
„НАТО е организација базирана на консензус. Сè, апсолутно сè, од најсекојдневните до најважните стратешки прашања, се решава со консензус“, рече Иан Лесер од тинк-тенкот Маршалов фонд за Германија.
„Затоа, поединечните генерални секретари имаат јасно многу ограничен простор да го преобликуваат она што го прави НАТО и како го прави тоа.
Како што е кажано, Руте сè уште има некаква моќ да се обиде да ги протурка приоритетите.
„Генералниот секретар може да биде клучен во ставањето прашања на дневен ред за дискусија“, рече Лесер. „Тоа е всушност голема улога.“
Столтенберг ја искористи својата позиција за да изврши притисок врз сојузниците да ја поддржат Украина, да посветат поголемо внимание на климатските промени и да ги зајакнат врските со азиско-пацифичкиот регион.
Дипломатите велат дека Руте може да се обиде да ја подобри координацијата меѓу Европската Унија и НАТО, која долго време беше спречена од турско-кипарскиот спор.
Но, неговата главна можност да остави свој белег веројатно ќе дојде доколку политичката ситуација се затегне поради враќањето на Трамп во Белата куќа или големите промени во Украина.
Тогаш ќе му требаат сите негови дипломатски вештини и долг список на контакти за да го задржи вниманието и посветеноста на различните лидери на НАТО.
„Вештините и личноста на генералниот секретар може да направат разлика, особено во услови кога Алијансата е ставена на тест“, рече Лесер.
