Дури и по 5.000 години во саркофаг, мумифицираните тела од древниот Египет сè уште мирисаат убаво, открија научниците.
Истражувачите кои испитувале 9 мумии откриле дека иако има некои варијации во интензитетот на нивните мириси, сите тие можат да се опишат како „дрвенести“, „зачинети“ и „слатки“.
Тие велат дека повторното создавање на составот на мирисот хемиски ќе им овозможи на другите да го искусат мирисот на мумијата и ќе помогне да се утврди кога телата внатре можеби почнуваат да гнијат.
„Сакаме да го споделиме искуството со кое имавме мирис на мумифицирани тела, па го реконструираме мирисот што ќе биде претставен во Египетскиот музеј во Каиро“, изјави Сесилија Бембибре, една од истражувачите, за емисијата „Today“ на BBC Radio 4.
За време на процесот на мумификација, древните Египќани го опкружувале телото со пријатни мириси како важен дел од подготовката на духот да влезе во задгробниот живот. Како резултат на тоа, фараоните и членовите на благородништвото биле украсени со масла, восоци и мелеми за време на процесот на мумификација.
„Во филмовите и книгите им се случуваат страшни работи на оние кои ги мирисаат мумифицираните тела. Бевме изненадени од нивната пријатност“, вели д-р Бембибре.
Авторите на академската студија, објавена во списанието на Американското хемиско друштво во четвртокот, морале да го извлечат мирисот од внатрешноста на саркофагот без да се мешаат со мумијата внатре.
Истражувачите од УЦЛ и Универзитетот во Љубљана во Словенија го направиле ова со вметнување на мала цевка за да можат да го измерат мирисот без да земаат физички примероци.
Бембибре објасни дека научниците за наследство секогаш се обидуваат да најдат „недеструктивни“ начини за откривање нови информации.
Посетителите кои ќе ги почувствуваат мирисите во музејот ќе можат да го доживеат древниот Египет и процесот на мумификација од сосема поинаква перспектива.
Али Лукс, менторка по англиска книжевност на Универзитетот „Кембриџ“, која ја напишала својата докторска теза за политиката на мирисот, го опиша ова како „навистина иновативен“ начин на комуникација со историјата.
„Да го држите носот предизвикува силна емоционална и физичка реакција. Знаеме дека мирисите се клучни за социјалните, религиозните и личните практики“, изјави таа за BBC.
Матија Стрлич, друг член на истражувачкиот тим, изјави за Associated Press дека мирисите дури може да сугерираат на која социјална класа припаѓа мумијата.
„Веруваме дека овој пристап е потенцијално од голем интерес за други видови музејски збирки“, рече тој.
Покрај тоа што им овозможува на посетителите на музејот нов сензорен увид во мумиите, ова откритие претставува и потенцијален пробив за конзерваторите на мумиите.
Истражувачите користеле техника наречена гасна хроматографија за да ги одвојат различните мириси во саркофагот кои се комбинирале за да го создадат неговиот мирис.
Откриле мириси поврзани со разградувањето на животинските масти кои се користат во процесот на балсамирање, што може да значи дека телото почнува да се распаѓа.
Овие откритија ќе овозможат „практично да се интервенира“ во зачувувањето на мумиите, одредувајќи како најдобро да се складираат и обвиваат телата, се вели во истражувачкиот труд.
„Ова е корисно за конзерваторите кои се грижат за оваа колекција бидејќи можеме да се погрижиме да стигне до идните генерации“, рече д-р Бембибре.
