Официјално најдолгата дисциплина во спринт признаена од Меѓународната атлетска федерација (ИААФ), трката на 400 метри се смета за најтешкиот индивидуален настан во целата атлетика.
Каналот Outperform, кој својата содржина ја базира на научни истражувања, откри дека трката на 400 метри е најтешкиот индивидуален настан во светот на професионалната атлетика.
На неодамна завршените Олимписки игри во Париз, Американецот Куинси Хол го освои златниот медал со време од 43,40 пред Британецот Мет Хадсон-Смит (43,44). Во таа прилика Хадсон-Смит водеше во поголемиот дел од трката, но Американецот го претекна само неколку метри пред целта, по малку побавниот старт.
Она што е видливо е дека ова е трка на која спортистите се уморуваат крајно, можеби и повеќе отколку во другите, дури и подолги делници. Науката има објаснување за тоа.
Според научно-базираниот канал Outperform, всушност е најтешката од сите олимписки трки. Главната причина за тоа е енергијата што телото ја произведува во текот на целата трка и трите енергетски системи кои телото ги користи.
Телото на спортистот прво користи складиште на енергија што му овозможува да направи остар рафал за да достигне максимална брзина во првите 5 до 10 секунди од 50 метри. Во следните 150 метри, тркачите трчаат со брзина под својот максимум, а млечната киселина веќе предизвикува замор на мускулите.
Телото потоа произведува анаеробна енергија во текот на следните 100 метри. Но, ја произведува многу побавно од другите два извора на енергија, што значи дека побарувачката ја надминува понудата. Телото потоа се обидува да произведе повеќе аеробна енергија, но се бори да произведе доволно за да го поддржи последниот спринт до линијата, што остава многу негативен и штетен ефект врз мускулите.
Целото објаснување можете да го погледнете во вградениот прилог на YouTube.
Кога станува збор за дисциплината на 400 метри за жени, златото од Олимписките игри во Париз го понесе Марилејди Паулино од Доминиканската Република, која постигна и олимписки рекорд (48,17).
