Езерата на Алјаска кои се формираат поради топењето на вечниот мраз „истекуваат“ метан во атмосферата, предупредуваат научниците.
Овие езера, наречени термокарсти, се толку полни со гас опасен за климата што може да се види како клокоти до површината. Според студија од 2021 година, со топењето на „вечниот мраз“ на Алјаска, се создаваат сè повеќе и повеќе вакви езера.
Вечен мраз или трајно замрзната почва е името во геологијата за почвата која е на температура од 0 степени Целзиусови, или пониска, во период од две или повеќе години. Топењето на вечниот мраз на Алјаска, односно ледената покривка која треба да биде замрзната во текот на годината, се должи на климатските промени; повисоки температури и поголем број шумски пожари.
Експериментот за ранливост на Арктикот Бореал (ABoVE) на НАСА го проучува влијанието на овие новоформирани езера врз климатските промени. Кога се топи „вечниот мраз“, се топат и масивните ледени блокови вградени во земјата, што предизвикува паѓање на земјата.
„Пред неколку години, земјата беше околу три метри повисоко и имаше смрека шума“, рече Кејти Волтер Ентони, еколог од Универзитетот во Алјаска-Фербенкс, опишувајќи го термокарстот Big Trail во Алјаска.
Волтер Ентони работи со проектот ABOVE за да го проучи влијанието на езерото Биг Треил врз климатските промени. Како што водата навлегува во дупките, така и бактериите навлегуваат.
„Big Trail изгледа како некој да ја отворил вратата од замрзнувачот и оставил храната да се стопи и да се распадне. Како што бактериите го разградуваат материјалот, тие ослободуваат гас метан“, вели Волтер Ентони.
На Арктикот има милиони езера, но повеќето од нив се стари илјадници години и повеќе не испуштаат многу гас. Само поновите, како Big Trail, која се појави пред помалку од 50 години, испуштаат високи нивоа на метан.
Ваквите езера испуштаат толку многу метан што е многу лесно да се запалат, како што може да се види на видеото.
Иако јаглерод диоксидот (CO2) е главниот двигател на климатските промени, истекувањето на метанот исто така ги забрзува проблемите со глобалното затоплување. Метанот е стакленички гас, што значи дека ја заробува топлината што зрачи од земјата во атмосферата, наместо да дозволи Земјата да се олади.
Тој е многу помоќен од CO2 во оваа смисла, односно е околу 30 пати поефикасен во задржувањето на топлината. Но, исто така се расфрла побрзо од CO2, кој всушност се задржува подолго во атмосферата, пишува Business Insider.
„Намалувањето на емисиите на метан е исклучително важно во борбата против климатските промени и глобалното затоплување. Метанот, исто така, придонесува за формирање на озон на ниво на земја, кој предизвикува приближно 500.000 предвремени смртни случаи ширум светот секоја година“, рече Рик Спинрад, шеф на американскиот Национален океан. и атмосферска администрација (NOAA).
Човечките активности како што се земјоделството, експлоатацијата на гориво и депониите придонесуваат за емисиите на метан. Но, постојат и природни извори; како мочуришта или новосоздадени езера како ова.
NOAA во април изјави дека зголемувањето на температурите може да предизвика таканаречена повратна врска која еден ден повеќе нема да можеме да ја контролираме.