Сувите, песочни и жешки пустински области се исполнети со необичен феномен за кој научниците не знаат многу, меѓутоа, правењето мапа на која се обележани т.н. „самовилски кругови“ им овозможи да разберат нови интересни факти за нив.
Научниците открија дека мистериозните области што можеме да ги сретнеме во пустините на Намибија и Австралија се многу пораспространети отколку што мислевме. Имено, постојат пустински пасишта прошарани со милиони чудни кругови, во кои нема трева или друга вегетација. Токму затоа овој чуден феномен беше наречен „самовилски кругови“.
Според новата проценка на експертите, самовилските кругови можат да се најдат на 263 места, односно на 3 континенти и во 15 земји; вклучувајќи ги Мадагаскар и Централна Азија. Оваа нова информација би можела да им помогне на научниците да откријат што точно ги предизвикува, пишува Science Alert.
„Спроведовме глобална и темелна проценка на местата налик на самовилските кругови и откривме стотици локации на три континенти. Нашата студија дава увид во екологијата и биогеографијата на овие фасцинантни обрасци, што го прави првиот атлас на нивната глобална дистрибуција“, рече екологот Емилио Гирадо од Универзитетот во Аликанте, Шпанија.
Самовилските кругови се вистинска мистерија на природата. Се појавуваат во пустинските области како делови од сува, гола земја, со обем до околу 12 метри и речиси секогаш се одвоени еден од друг; не се допираат и не се преклопуваат.
Иако сè уште не знаеме со сигурност што точно ги предизвикува, неодамнешното истражување сугерира дека малите инсекти можеби се делумно одговорни за овој мистериозен феномен. Некое време, научниците размислуваа за идејата дека тие се создадени од токсините што ги оставаат другите растителни видови, но пред неколку години таа хипотеза беше отфрлена.
Во новото истражување, научниците анализирале сателитски снимки со висока резолуција и ги проучувале областите ширум светот.
„Откривме 263 локации со обрасци на вегетација слични на самовилските кругови. Меѓу нив веќе се идентификувани места во Намибија и Западна Австралија, но и Западна Сахара, Рогот на Африка, Мадагаскар и слично“, пишуваат научниците во истражувањето.
Успеале да идентификуваат специфични карактеристики кои се вообичаени за сите локалитети со самовилски кругови, како што се многу сува, пустинска средина, високи температури, висока сезона на врнежи, многу ниска почва со хранливи материи и висока содржина на песок.
Интересно е тоа што откриле дека областите со самовилски кругови имале постабилна продуктивност на вегетацијата со текот на времето отколку околните области каде што овој мистериозен феномен не бил регистриран. Гирадо и неговите колеги веруваат дека овие наоди би можеле да помогнат да се идентификуваат причините специфични за регионот поради кои може да се појават самовилски кругови.
Истражувањето, насловено „The global biogeography and environmental drivers of fairy circles“ (Глобалната биогеографија и еколошките двигатели на самовилските кругови) беше објавено во списанието Proceedings of the National Academy of Sciences.
