Некогаш убавото место за пауза помеѓу Битола и Преспа, каде што патниците се разладувале со ладна и чиста изворска вода, денес плива во ѓубре, а никој не мрда со прст за да се исчисти.

Превојот Ѓавато се наоѓа на патот од Битола до Преспанското Езеро. Крај преполн со зеленило, мелем за очи кои ги исполнува зелената боја која ве одмора додека возите. Именуван е по истоименото село кое се наоѓа во близина. Овој превој ги раздвојува Преспанската Котлина на запад и котлината Пелагонија на исток, а ги поврзува планините Бигла на север и Баба на југ.
Некаде по пат на превојот се наоѓа и место за одмор со чешма од која тече изворска вода. Се наоѓа од страната кога од Преспа одите кон Битола. Денес од неколкуте чешми работи само една. Водата сѐ уште е чиста, но додека дојдете до неа треба да минете низ една страшно неубава глетка.

Местото за паркинг буквално плива во ѓубре. Луѓето кои застанувале за да се освежат со чистата природна вода, наместо благодарност оставиле купишта смет. Пред чешмата стои стара табла која ги опоменува патниците да не фрлаат ѓубре. Како од инает веројатно фрлале што повеќе можат.

Селото Ѓавато ѝ припаѓа на Општина Битола. Веројатно и превојот е под истата општина. Но, сосем небитно е дали е под Општина Битола или Општина Ресен, она што е загрижува е што никој од одговорните лица не презел нешто за ова место да се среди. Потребно е убаво чистење и собирање на сиот смет.

А, она што уште повеќе загрижува од неодговорноста на општинските власти, е огромната некултурна свест на македонскиот народ, бидејќи сето тоа ѓубре е токму наш производ, наше благодарам кон убавата природа.

Има само една канта за ѓубре, кој е преполна бидејќи очигледно нередовно се празни. Но, тоа не е изговор за да се фрла ѓубрето околу неа. Ѓубрето ставено во кеса може да се земе со себе, в кола, па да се фрли во првиот нареден контејнер. Но, за македонскиот народ тоа е многу комплицирано. Полесно е да се остави до преполната канта. Или, пак, фраерски да се фрли во зеленилото, ни близу до кантата.

Се ближат локални избори, па можеби некому ќе му текне да подзачисти и на превојот Ѓавато. Само, да не остане на чистење еднаш во четири години...