Луѓето кои отворено ги изразуваат лутината и бесот во расправија се поздрави од оние кои бесот го потиснуваат и се повлекуваат од конфликтот, тврдат истражувачите од Универзитетот во Мичиген.

Тие анализирале податоци од 2.000 учесници во истражувањето на возраст од 33 до 84 години.
Испитаниците кои чувствувале тензија и биле преплавени со негативни емоции што ги задржувале во себе, покажувале симптоми на физички тегоби, од болки до сериозни заболувања.
За разлика од нив, испитаниците кои редовно се расправале во текот на денот, попладне чувствувале апсолутен мир, без ниту еден симптом на вознемиреност.
Нивото на кортизол, хормонот на стрес, кај нив било ниско во споредба со испитаниците кои ги задржувале негативните чувства во себе.
Повеќето од нив првиот дел од денот го поминувале на работа, каде најчесто се појавуваат причини за несогласување, расправија или некаков конфликт, со колегите, соработниците, клиентите, шефот... Тие што ги изразувале своите несогласувања, поплаки и фрустрации попладне биле опуштени и помалку се расправале со домашните.
Истражувачите велат дека ниту еден конфликт не треба да се пригушува, туку расправиите да се водат додека не се дојде до решение, без разлика дали станува збор за несогласување со директорот, сопружникот, колегите, децата, пријателите или членови на семејството.