Многумина сè уште зборуваат за брутални казни од средниот век, но кога ќе ги земете предвид законите според кои биле извршени казните, тогаш има смисла.
Луѓето одамна сфатиле дека им е потребен систем на казни за да ги дисциплинираат оние со „непожелно однесување“, а во средниот век таквите казни биле ужасни.
Имено, пред неколку стотици години, во средновековна Европа, општествено прифатливо однесување значело работи кои денес не може да се замислат. Кој не ги почитувал правилата, бил строго казнуван.
За среќа, повеќето од овие закони и забрани веќе не постојат:
Законот од 1495 година забранувал момчињата кои не биле благородници да играат тенис, бидејќи се сметало дека на тој начин ќе ги натера на коцкање. Законите се применувале во текот на целата година, освен на Божик, но дури и тогаш им беше дозволено да играат исклучиво во затворен простор, односно во куќата на нивниот господар.
Фудбалот во тоа време не се сметал за премногу цивилизирана игра. Всушност, тој не изгледал како фудбалот што го знаеме денес - на терените се водела вистинска војна, со многу штети, па дури и смртни случаи. На 13 февруари 1314 година, англискиот крал Едвард II дури и издал наредба за забрана на фудбалот во Лондон. Тогашниот градоначалник на Лондон рекол дека оваа игра создавала голема гужва и немири во градот, се слушала голема врева од јавните фудбалски терени и „од тоа можат да произлезат разни зла“. Забраната за фудбал била укината дури во 1650 година.
Според истражувањето спроведено во 2007 година, ова е еден од најглупавите закони во историјата, кој верувале или не, сè уште се применува во Обединетото Кралство. Имено, во средниот век беше одлучено секој што ќе починел во парламентот да има право на државен погреб. Сосема е очигледно дека некогаш, некои обични поданици во тоа време користеле дупка во постапката за да ја обезбедат оваа привилегија на некој близок, па затоа наскоро била донесена одлука умрањето во парламентот да е строго забрането.
Страшен закон кој покажува колку било лошо да се биде на самото дно на социјалното скалило. Имено, во тоа време, девојките можеле да навлезат во големи проблеми доколку се омажеле без знаење на нивниот господар. Сепак, тоа не е најлошото. Во случај на смрт на сопругот, господарот за кратко време наоѓал друг маж за својата слугинка, а кој не сакал да соработува, бил строго казнуван.
Овој закон има повеќе смисла кога ќе сфатите дека средновековната палата во основа била сè. И китовите очигледно биле на менито - но, само за кралот и кралицата.
Во случаеви од 1200-тите, кои биле забележани од Нејтан Белофски во неговото дело „Книга за чудни и љубопитни правни необичности“, цели села, слуги и други жители, биле казнувани доколку не ги бањале овците на господарот. Веројатно се крие некоја интересна приказна зад сето ова, но за жал никој не оставил детали.
