Кој и да е првиот кој кажал дека трендовите секогаш се враќаат во мода, бил во право кога се работи за модната индустрија, музиката и визуелната уметност. Во архитектурата не постои друг стил кој сведочи за ова повеќе од брутализмот.
Од средината на минатиот век овој стил постепено ја зголемуваше популарноста и го достигна врвот во 1970-тите. Но, за чудо, крајот на 70-тите беше и крај за брутализмот, кој тогаш беше опишуван како „пример за лош вкус“. Сега целиот тој наратив се менува и повторно се појавува интерес за овој некогаш исмеван архитектонски стил.
Брутализмот е познат по функционалната употреба на бетон и железо, модуларни елементи и утилитаристички изглед. Бруталистичката архитектура се применуваше воглавно за институционални градби, кои и ден денес се популарни поради графичкиот квалитет кој го поседуваат. Ваквиот стил се популаризираше по крајот на Втората светска војна и беше распространет низ целиот свет, но најмногу се применуваше во Велика Британија и источна Европа, каде понекогаш беше користен како обид да се креира национална социјалистичка архитектура.
Зборот Брутализам всушност не потекнува од зборот „брутално“ кој можеби асоцира на изгледот на овие градби, туку од називот на сировиот бетон од кој се произведуваат зградите - béton brut.
Швајцарско-францускиот архитект Ле Корбусие имаше огромна љубов за бетонот и тоа беше преточено во градбата која многумина ја сметаат за зачеток на брутализмот. Таа се нарекува Unité d’Habitation и се наоѓа во Марсеј. Оваа зграда беше првиот проект на Ле Корбусие по 10 години, бидејќи Втората светска војна ја прекина неговата работа. Unité d’Habitation беше завршена во 1952 година и оттука почна да се применува брутализамот како нов и иновативен архитектонски правец.
Почетокот на 1980-тите беше одличен период за музиката, филмот и книжевната уметност, но донесе крај за брутализмот, кој во овој период беше осудуван како последен обид за задржување на тоталитаризмот во општеството – што поради масовните градби, што поради ладниот и сиров изглед на архитектурата.
Низ минатите пет години во светот, а посебно во Македонија, може да се забележи огромна љубов за враќање на брутализмот. Балканот одржува во живот голем број градби од овој архитектонски правец а дел од нив станаа и светски познати преку неколкуте изложби кои се одржаа низ популарните музеи. Централната пошта во Скопје и студентскиот дом „Гоце Делчев“ се само дел од најпопуларните бруталистички градби во Македонија, а низ нашата земја можат да се видат уште неколку фини примери од овој период на архитектурата.
