Како што анорексијата е страв од здебелување, орторексијата е страв од внесување на нездрави продукти во организмот.
Повеќето нутриционисти, доктори и здравствени работници ќе ве советуваат целосно да исфрлите одредени продукти од исхраната кои можат да ви наштетат на здравјето, меѓутоа тоа незначи дека треба да се откажете од сите видови на храна.
И покрај тоа многумина и понатаму настојуваат да консумираат безглутенски производи и нерафиниран шеќер, а избегнуваат млечни производи.
Меѓутоа, кога таквиот начин на исхрана ќе премине во опсесија, се нарекува орторексија, пореметување во исхраната кое подразбира претерана преокупација со здрава храна и избегнување на онаа храна која се смета за нездрава.
Овој поим за прв пат го употребил докторот Стивен Братман во 1990 година.
Добро е да се промовира здрава исхрана, но и во тоа не смее да се претерува. Здрава исхрана подразбира умереност во исхраната, а не опседнатост со неа.
Професор по психологија на Универзитетот во Тулуз Патрик Денох вели дека поединецот кој боледува од орторексија е „преоптоварен со низа на правила кои си ги наметнува самиот себеси“.
При тоа таквите лица неретко социјални се изолираат, прескокнувајќи ги друштвените настани на кои се во опасност да дојдат во искушение да пробаат нешто нездраво, на пример пржени компири.
Сепак, орторексијата се уште не е евидентирана како болест во медицината, како што тоа е анорексијата или булимијата, туку повеќе станува збор за фобија, отколку за пореметување во исхраната.
