Прстенот, односно неговиот облик, кругот, симболизира вечност, постојано движење, единство, поврзаност, заедничка судбина. Центарот на кругот ги претставува вратите кои водат во некој правец кој може да биде познат или непознат, судбината која треба да ја оствариме или вечната љубов.
Прстенот за првпат се споменува во приказната на Херодот кој раскажува како Поликрат фрлил прстен во морето за да добие милост од боговите.
Сенаторскиот прстен од римскиот период бил симбол на авторитетот, честа и достоинството, а за негово носење имало посебно правило кое се нарекувало lus annuli aurei. Кралевите или царевите носеа прстен како знак дека поседуваат авторитет, но исто така им служел и како печат.
Прстенот ја означува поврзаноста, па во тој случај се јавува како знак на сојужништво, совети и заедничка судбина. Па така, секој нов папа на церемонијата на посветување добива нов прстен на кој е изгравирано неговото име.
Венчалниот прстен ја претставува врската помеѓу двајца луѓе. Во почетокот ги изработувале од грозје, а потоа од злато со мотив на две преклопени дланки, што било симбол на доверба помеѓу мажот и жената. Во таков облик прстените била правени од XII до ХVIII век со изгравирани љубовни натписи.
Кај Грците, прстенот бил заштитник на љубовта, односно бракот на двајца луѓе. Прстенот преставувал предмет со кој жената се врзувала за судбината на нејзиниот маж и припадноста кон него.
Со пристигнувањето на христијанството, бурмата станува annulus fidei односно симбол за верност. Да дадете некому прстен значи дека сте се ветиле на таа личност. Прстенот ја симболизира врската помеѓу душата и телото. На пример, римските, келтските и германските војници носеле прстени со надеж дека нивната врска ќе ја сочуваат и во текот на битката.
На прстенот, во минатото му се придавала и магиска моќ, се носел како талисман во комбинација со метал или полудраг камен. Најмногу бирале злато и посветувале внимание во изборот на драг камен.
Во сите цивилизации, кралевите и свештениците носеле исклучителни драги камење, не само заради нивната убавина туку и заради симболичката вредност. На пример, прстенот со дијамант бил симбол на совршенство и духовна моќ, сафирот во христијанствотоо бил симбол на божествена правда, а смарагдот камен на пророците, аметистот каменот на скромноста.
Во Египет, исто така се пронајдени прстени како дел од погребната опрема на фараоните. Кај Викинзите прстенот бил симбол на лојалност и вредност. Кралот го дарувал на своите војници во знак на благодарност. Со тие прстени биле и погребувани.
Првиот веренички прстен со дијамант потекнува од 15 век. Оваа традиција ја започнал војводата Максимилијан од Австрија кој го подарил на сопругата Марија Бургендланска.
