Голем облак со јаглерод диоксид се надвисна над езерото Ниос во долината во близина на границата меѓу Камерун и Нигерија на 21 август, 1986 година. Облакот усмрти 1.746 луѓе од околните села и над 3.000 животни.
Иако ова звучи како сценарио од хорор филм, беше сурова реалност за жителите на целото подрачје. Вулканската ерупција што се случила 400 години претходно направила огромен кратер во езерото во која со векови се насобирала огромна количина јаглерод диоксид.
„Длабоко под површината, гасот ‘отпатувал’ во подземјето и создал извори полни со јаглерод диоксид што по малку ‘протекувале’ во езерото’“, вели доктор Џорџ Клинг, биолог од Универзитетот на Мичиген.
Проблемот со јаглерод диоксидот е што се насобира и се „крева“ како во шише со газирана течност, вели тој и истакнува дека вистинската состојба, тој огромен притисок, не може да се види додека има капаче на шишето, што во езерото е тежината на водата.
„Во моментот кога ќе се крене капачето, тоа ќе експлодира како изматено шише со газиран пијалак, односно јаглерод диоксидот ќе избие на површината.“
Она што ќе го „притисне копчето“ за експлозија на езерото може да биде земјотрес или пороен дожд.
Вулканолозите и инженерите се обидуваат да го намалат ризикот од избивање на јаглерод диоксид кај ваквите езера кои ги има само три во светот, првенствено со помош на цевки ни кои се испумпува гасот.
Постои и опасност да се срушат природните брани од вулканска пепел и камења на едната страна од кратерот. Ако овие брани се срушат исто така може да дојде до вознемирување на езерото и ослободување на јаглерод диоксидот што е заробен на дното.
