Мозочна магла, болки во телото, главоболки и замор се вообичаени симптоми на хроничен замор. Логичната причина е што не сте спиеле доволно, но алтернативен одговор е дека не сте одморени.
Терминот „7 столбови на одмор“ го измисли д-р Саундра Далтон-Смит, автор на книгата „Sacred Rest“ (Светиот одмор), а идејата е дека за вистински да се одморите, потребни ви се физички, ментален, креативен, сетилен, духовен, емоционален и социјален одмор.
Еве како можете да ги постигнете сите 7 типови…
Физичкиот одмор е или пасивен (спиење) или активен (ресторативни активности кои помагаат да се подобри циркулацијата и флексибилноста, како што се јога или масажа).
Без доволно сон, ние сме изложени на ризик од нарушувања како што се висок крвен притисок, дијабетес тип 2, срцеви заболувања и други. Во меѓувреме, активниот одмор може да му помогне на телото да го ослободи физичкиот стрес, како што е напнатоста на мускулите.
Обидете се да го опуштите вашето тело секогаш кога можете за да спиете подобро, на пример со истегнување пред спиење или во текот на денот.
Во својот TED говор, д-р Далтон-Смит го опишува канцеларискиот работник на кој му е потребен ментален одмор - спијат 7 часа навечер, но доаѓаат на работа со голема шолја кафе, раздразливи се, лесно се расејуваат.
Д-р Далтон-Смит вели дека овие луѓе треба да прават кратки паузи во текот на денот за да го забават својот ум. Техниките за ментален одмор може да вклучуваат чување тетратка покрај креветот за да ги запишете вознемирувачките мисли.
Психотерапевтката Аби Роулинсон, авторка на „Reclaiming You“, додава: „Медитацијата и времето далеку од технологијата можат да го смират менталниот шум“.
Сообраќаен метеж, разговори во заднина или светли канцелариски светла може да доведат до преоптоварување на сетилата, кога мозокот се бори да ја обработи количината на информации што доаѓаат од петте сетила.
„Луѓето на кои им треба сетилна пауза може да откријат дека се чувствуваат добро на почетокот на денот, но не можат да разберат зошто се толку раздразливи на крајот од денот“, вели Аби.
Некои луѓе се поподложни, како што се оние со АДХД.
„Нешто едноставно како затворање очи на неколку моменти може да помогне во ова“, вели д-р Далтон-Смит.
Исто така, добра идеја е да ја исклучите вашата електроника на крајот од секој ден.
Замислете како уживате во прекрасен пејзаж, како што е плажа или планини. Ова е креативен одмор, кој во нас буди детска стравопочит и чудо.
Д-р Далтон-Смит вели: „Не можете да поминувате 40 часа неделно зјапајќи во беж ѕидови и да очекувате да се чувствувате страстни за било што или да излезете со идеи“.
Таа предлага да го направите вашиот работен простор инспиративен, на пример, со уметнички дела или растенија. Вклучете посета на музејот за време на паузата за ручек или прошетајте низ пазарот за храна и пробајте нешто ново.
„Креативната пауза вклучува изложување на инспиративна средина без да чувствувате потреба да создавате“, вели Аби.
Дали чувствувате потреба да бидете љубезни или весели кон другите, но во тој процес не ги ставате вашите емоции на прво место и често се чувствувате недоволно ценети?
Можеби ќе ви треба повеќе емоционален одмор, а тоа е слободата да ги изразите чувствата автентично и да го елиминирате однесувањето што им одговара на луѓето.
Социјалниот одмор е тесно поврзан со емоционалниот одмор и бара мудрост да ги разликуваме односите што нè оживуваат од оние што нè исцрпуваат.
„Истражувањето сугерира дека имаме огледални неврони кои ни овозможуваат да примаме емоционални информации од другите“, објаснува д-р Далтон-Смит.
Значи, ако се опкружувате со негативни луѓе, наскоро ќе почнете да се чувствувате како нив. Опкружете се со позитивни луѓе кои ве поддржуваат. Најдете време за пријателите кои не сакаат ништо повеќе од тоа да бидат во ваше присуство.
Дали сте почувствувале недостаток на цел, прашувајќи се дали можеби сте го направиле вистинскиот избор?
Можеби ви треба духовен одмор, што значи да имате длабоко чувство на припадност, љубов, прифаќање и цел.
„Тоа може да значи практикување на вашата религија или правење нешто што ви дава чувство за цел, без разлика дали преку заедница или работа, каде што чувствувате дека она што го правите е важно“, објаснува Аби.
