Во текот на септември, планетата Земја ќе ја добие својата втора „месечина“ во форма на малиот астероид 2024 PT5.
За разлика од Месечината, природен сателит на нашата планета што е со неа околу 4 милијарди години, новата мини-месечина ќе остане само два месеца пред да се врати „дома“ во астероидниот појас, кој ја следи нашата планета и орбитира околу Сонцето.
Тим научници, добро упатени во т.н. „настани со мали мини месечини“, го идентификуваше претстојниот настан на гравитациско заробување. Тие ги набљудуваа динамичките карактеристики на астероидот 2024 PT5 додека рутински ги следеа новооткриените објекти за потенцијално интересно однесување.
„Објектот што ќе нѐ посети припаѓа на астероидниот појас Арџуна. Тоа е секундарен астероиден појас направен од вселенски карпи кои следат орбити многу слични на онаа на Земјата на просечна оддалеченост од Сонцето од околу 150 милиони километри. Објектите во астероидниот појас Арџуна се дел од популацијата на астероиди и комети кои се во близина на Земјата“, изјави главниот автор на студијата, Карлос де ла Фуенте Маркос за Space.com.
Тој објасни дека некои од овие објекти од споменатиот појас се приближуваат до Земјата со 4,5 милиони км и со мала брзина од околу 1.540 км/ч.
„Под овие услови, геоцентричната енергија на објектот може да стане негативна, а објектот може да стане привремена месечина на Земјата. Овој конкретен објект ќе помине низ овој процес почнувајќи од следната недела и ќе остане околу два месеца. Сепак, нема да следи целосна орбита околу Земјата“, додаде тој.
Настаните поврзани со мини-месечините се случуваат на два начина. Првите имплицираат долги епизоди за време на кои астероидот завршува една или повеќе вртежи околу нашата планета, при што овие гравитациски ангажмани траат една или повеќе години. Друг тип на епизоди се кратките ангажмани во кои малото тело не прави ниту еден полн круг. Овие привремени „фаќања“ може да траат неколку дена, неколку недели или неколку месеци.
За да стане мини-месечина, објектот што доаѓа мора да се приближи до Земјата на растојание од 4,5 милиони км и да се движи „бавно“ со брзина од 3.540 км/ч.
„Под овие услови, геоцентричната енергија може да стане негативна, а објектот привремено се врзува за Земјата. Досега се идентификувани само два објекта подложени на долги „фаќања“, имено 2006 RH120 и 2020 CD3. Исто така, има три објавени примери на долги „фаќања“, 1991 VG, 2022 NX1 и 2024 PT5, но има и неколку необјавени“, рече Маркос.
Кратките мини-месечински настани како претстојниот се релативно чести со неколку појави во текот на една деценија. Долгите епизоди на „фаќања“ се ретки и се случуваат еднаш на секои 10 или 20 години.
Причината за исфрлањето на овие објекти од околината на Земјата се гравитационите нарушувања предизвикани од Сонцето. Откако PT5 ќе ја заврши својата улога како мини-месечина во 2024 година, ќе се врати во орбитата во центарот на Сонцето и ќе продолжи да биде дел од астероидниот појас Арџуна.
За жал, многу истражувачи нема да можат да го видат 2024 PT5.
