Два пати за 11 дена Мексико беше на удар на разорни земјотреси со јачина од 8,1 и 7,1 степени по Рихтеровата скала, што резултираа со човечки жртви, разурнати домови и општ хаос и страв.
Двата земјотреса, едниот на 8 септември, а другиот вчера попладне, предизвикаа долг и силен потрес во главниот град Мексико Сити. Иако епицентрите на двата потреси беа оддалечени 650 километри, експертите велат дека има многу сличности меѓу двата земјотреса.
И двата се резултат на распукување на раседите во Северноатлантската тектонска плоча, објаснува Гезад Фатахи, професор по геотехнички и сеизмолошки инженеринг на Технолошкиот универзитет во Сиднеј.
Два големи потреси на исто географско подрачје во краток временски период не се реткост, особено во регион што е сеизмички активен.
„Не е необично да има потреси и дополнителни удари во низа. Кога распукуваат раседите, може да иницираат дополнителни распукувања како верижна реакција во други делови на истиот расед или во други раседи“, тврди Фатахи.
Мексиканската метропола е особено чувствителна поради локацијата на која се наоѓа.
„Центарот на Мексико Сити е познат по тоа дека е ‘ранлив’ на потреси поради мекото и влажно тло под него. Тлото под Мексико Сити се тресе како желе на чинија“, вели Џон Видале, сеизмолог и директор на Центарот за земјотреси на Јужна Калифорнија.
Оваа осетливост датира стотици години наназад, вели метеорологот Педрам Џавахери.
„Мексико Сити е изграден на исушено дно на езеро. Овој регион пред 700 години бил многу плитко езеро. Градот, кој е еден од најнаселените во светот, е изграден баш над него. Тоа игра многу важна улога во интензитетот на потресите и од тоа што ќе се случи кога има земјотрес“, вели тој.
Длабочината на епицентарот исто така е важен фактор. Вчерашниот земјотрес се случи на длабочина од 51 километар.
„Сѐ на длабочина помала од 70 км се смета за плиток потрес. Тоа е важно, бидејќи плитките потреси често нанесуваат најголема штета во споредба со подлабоките, независно од јачината“, вели метеорологот на CNN Алисон Чинчар.