Владата на синоќeшната седница ја запре постапката за именување на Александар Николовски за нов амбасадор на Македонија во Брисел. И покрај тоа, денеска тој се појави на Комисијата за надворешна политика, за да ги презентира своите приоритети како иден шеф на мисијата на Македонија во Европската унија.
Од парламентарното мнозинство тврдеа дека претседателот на комисијата, Антонио Милошоски недоловнички ја закажал и ја одржал седницата, бидејќи за неа немало кворум.
„Спротивно на деловничките одредби Антонио Милошоски свикал комисиска седница. Се знае дека комисијата не може да се започне без кворум. Тој не го известил ниту претседателот на Собранието,Талат Џафери, што е спротивно на собраниската практика. Од друга страна за парламентарното мнозинство оваа дискусија е беспредметна, затоа што владата синоќа ја прекина постапката за номинација на Александар Николовски, рече пратеникот на СДСМ, Томислав Тунтев.
Александар Николовски на најважната амбасадорска фотелја требаше да замине во јануари годинава, но поради политичката криза не можеше да ја заврши процедурата во македонскиот Парламент.
Ако не се успее со спорењето на денешната расправа во Собранието, топката е во рацете на претседателот Ѓорѓе Иванов кој ќе треба да реши дали да го потпише или не указот за именување на Николовски, наспроти одлуката на Владата да го повлече.
Дипломати од Македонија оценуваат дека владата може да го повлече Николовски во секоја фаза од постапката, па дури и ако замине во Брисел, а искуствата од дипломатската практика досега покажаа дека тоа е можно дури и ако претседателот Иванов не даде согласност за повлекување, едноставно повикувајќи го на вечни консултации. Според нив, иако Николовски ги одбранил тезите и поминал во Собранието, така како што поминал денес, не може да замине ако Министерството не му даде решение за упатување.
Повлекувањето на одлуката за именување на Александар Ивановски беше очекуван потег, бидејќи не е дипломат од кариера туку партиски кандидат кој беше експониран во голема мерка во бранењето на надворешната политика на претходната влада, така што е нејасно како ќе ја застапува политиката на сегашната, кога се сосема спротивни.