Соединетите Американски Држави трошат двојно повеќе за лекување на пациенти со рак од просекот на високо развиените земји, но резултатите на излекување се само малку над просекот, покажа една неодамнешна студија.
Резултатите беа објавени во водечкото американско медицинско списание JAMA (Journal of the American Health Association).
„Општо е прифатено дека, гледајќи низ светот, САД нудат најнапредна грижа за пациентите со рак“, рече водечкиот автор на студијата Рајан Чоу, кој го подготвува својот докторат на Универзитетот Јеил.
Соединетите Американски Држави инвестираат многу во развој на нови и напредни третмани и нивно одобрување побрзо од другите земји. Но, тим од истражувачи се прашуваа дали тоа дава подобар исход на лекувањето.
Од 22 високо развиени земји, САД имаат убедливо највисока стапка на потрошувачка. Таму трошат 200 милијарди долари годишно за лекување на рак или околу 600 долари по глава на жител. Другите држави со високи приходи трошат во просек по 300 долари по глава на жител.
Сепак, истражувачите откриле дека повисоките трошоци потрошени за нега не доведоа до помала смртност од рак.
„Со други зборови, земјите кои трошат повеќе за грижа за пациентите со рак немаат задолжително и подобри резултати од лекувањето“, рече Чау.
САД се само малку подобри од просекот, додека шест земји - Австралија, Финска, Исланд, Јапонија, Јужна Кореја и Швајцарија - имаат подобри резултати и помали трошоци. Од анкетираните земји, Јужна Кореја и Јапонија имаат најниска стапка на смртност од рак. Најголема има Данска, а потоа следи Франција.
Пушењето е водечка причина за смртни случаи од рак, а резултатите би се очекувале да бидат подобри во земјите со традиционално ниски стапки на пушење, како што се САД. Со оглед на стапката на пушење, утврдено е дека САД се на средината. Девет земји - Австралија, Финска, Исланд, Јапонија, Кореја, Луксембург, Норвешка, Шпанија и Швајцарија - имаат пониски стапки на смртност од рак од пушачите.
Тимот наведува дека постојат голем број фактори зад порастот на трошоците во САД. Трошоците за лековите сочинуваат 37 отсто од расходите од приватни извори на осигурениците, а овие лекови во САД се многу поскапи отколку во другите земји.
За разлика од земјите со јавно здравствени системи, Medicaid (американска програма за помош за оние кои не можат да си дозволат редовна медицинска нега) не може да преговара за цените на лековите. Дополнително, Управата за храна и лекови на САД не ги зема предвид цените кога ги одобрува лековите, за разлика од другите земји како ОК каде што мора да се земе предвид и исплатливоста.
Голем дел од зголемувањето на потрошувачката се припишува на поновите видови лекови на пазарот како што се моноклонални антитела, инхибитори на киназа и инхибитори на имунолошки контролни точки, иако нема цврсти докази во нивна корист.
На крајот на краиштата, третманот во САД е поагресивен.
„Во последните шест месеци од животот, американските пациенти со рак се примаат на одделот за интензивна нега двапати почесто отколку во другите земји и имаат поголема веројатност да добијат хемотерапија“, рече тимот.
Специјализираните компании се залагаат за повеќе прегледи отколку што се поставени со упатствата што дополнително ги зголемува трошоците. Понатаму, туморите со низок ризик, како што е ракот на простата во рана фаза, се со поголема веројатност да бидат предмет на интервенција и покрај доказите дека веројатно нема да предизвикаат штета доколку не се лекуваат. „Доколку се отворени за промени, САД можат многу да научат од другите земји“, вели коавторот на студијата Елизабет Бредли.
