Истражувањата покажуваат дека сперматозоидите се движат низ вискозна течност на таков начин што ги прекршуваат Њутновите закони.
Научникот и математичар Кента Ишимото од Универзитетот во Кјото, заедно со неговите колеги, ги истражувале нереципрочните интеракции на сперматозоидите и другите микроскопски биолошки „пливачи“ со цел да се разбере како тие се лизгаат низ супстанции кои, теоретски, би требало да пружат отпор во текот на нивното движење.
Кога ги формулирал законите за движење во 1686 година, Исак Њутн се обидел да ја објасни врската помеѓу физичките објекти и силите што дејствуваат на нив.
Третиот закон, или законот за акција и реакција, би можел накратко да се сведе на - за секое дејство има еднаква и спротивна реакција. Законот на едноставен начин ја покажува симетријата во природата што се јавува кога две спротивставени сили делуваат една на друга.
Сепак, природата е често хаотична и не сите физички системи се однесуваат според овие симетрии. Еден од примерите на т.н. нереципрочна интеракција се сперматозоидите и како тие се движат низ течноста.
Ишимото и неговите колеги анализирале експериментални податоци за човечки сперматозоиди, кои пливаат користејќи флексибилни флагели кои излегуваат од телото, ја менуваат формата и на тој начин ја придвижуваат клетката.
Вискозните течности вообичаено ја трошат енергијата на флагелумот и треба да ја спречат спермата воопшто да се движи низ нив. И покрај тоа, еластичниот камшик сепак успева да ги движи клетките без да предизвика реакција од околината низ која се движи.
Јапонските експерти открија дека опашките на сперматозоидите имаат „чудна еластичност“, што им овозможува да се движат низ течноста без да губат многу енергија.
Сепак, способноста за „чудна еластичност“ не објасни целосно како брановидните движења на флагелите ја движат клетката. Научниците потоа изградија модел за да ја објаснат внатрешната механика на камшикот.
Нивните заклучоци би можеле да помогнат во дизајнирањето на идни уреди и мали роботи кои ќе се движат со имитирање на моделите.