„Се спријателивме“, рече американскиот претседател Џо Бајден во јули. Тој зборуваше за Џорџа Мелони, најдесничарскиот италијански премиер од Мусолини, кој уште во првата година на функцијата ги изненади и Брисел и Вашингтон со своите прозападни позиции и непоколебливата поддршка за Украина.
И покрај нејзиниот евроскептицизам, 46-годишната Мелони се обиде да биде конструктивна кон Европската Унија и нејзините партнери, ако се игнорираат неколку несогласувања со Париз и Берлин околу миграциската политика.
Таа решително ја поддржа Украина по руската инвазија и со тоа го обезбеди благословот од Вашингтон со прекрасниот воведен говор на Бајден.
Во исто време, таа го утеши своето гласачко тело со даночни намалувања, решителна антиимиграциска политика и негување на традиционалните семејни вредности.
Таа успеа да ја задржи својата партија Fratelli d'Italia (Браќа на Италија) прва на гласачките места.
„Таа успеа да изгледа како умерен партнер и во исто време да се однесува радикално“, објаснува за AFP политичкиот аналитичар Луиџи Сказиери.
Меѓутоа, се прашува колку долго ќе трае оваа кревка рамнотежа.
Нејзината партија, основана во 2012 година, беше маргинална десет години, додека не победи на изборите во септември 2022 година со 26 отсто од гласовите.
Коалицијата со антиимиграциската партија на Матео Салвини и конзервативната Форца Италија на основачот Силвио Берлускони, кој почина во јуни, е најдесничарската влада во Италија од Втората светска војна.
Според Институтот YouTrend, партијата ужива поддршка од 28 отсто од гласачите.
Владата го намали даночното оптоварување, особено на семејствата, што е важно за конзервативните гласачи, забележува Лоренцо Де Сио, професор по политички науки на Универзитетот Луис во Рим.
Со поголема толеранција кон даночното затајување, таа најмногу ја следи економско-политичката линија на претходните десничарски влади, за да не стане еден вид Берлускони 2.0, илустрира Де Сио.
Конечно, оваа влада „се покажа како помалку радикална од очекуваното“, заклучува тој.
Сепак, Џорџа Мелони не заборави со пораки да ги увери своите многубројни гласачи, со кои се согласува за прашањето на мигрантите, одржувањето на редот и негувањето на католичките вредности.
На тој начин, извршната власт им забрани на локалните власти да ги регистрираат децата на истополовите двојки во регистрите, кои во Италија немаат право да посвојуваат деца или да користат сурогат мајчинство.
Иако неуморно го брани традиционалниот модел на семејството, еден татко и една мајка, таа лично е послободна кога е бракот во прашање. Во петокот, таа објави дека се разделува со нејзиниот партнер, ТВ-водителот Андреа Џамбрун, татко на нејзината седумгодишна ќерка, поради неколку сексистички коментари што ги даде во јавноста.
Растот на илегалната миграција и слабото економско закрепнување заедно со високите каматни стапки на големиот национален долг се главните проблеми со кои се соочува Мелони по нејзината прва година на власт.
Миграциската агенда беше клучна во предизборната кампања: и Мелони и Салвини ветија дека ќе го блокираат пристигнувањето на северноафриканските бродови во Италија.
И покрај низата законски предлози, бројот на мигранти годинава е повеќе од двојно зголемен во споредба со минатата година.
Џорџа Мелони ја повика ЕУ да помогне, поддржувајќи го договорот со Тунис кој ги спречува луѓето да ја напуштат таа земја и бриселскиот договор за распределба на барателите на азил.
Сепак, резултатите од овие напори бавно се претвораат во реалност, бидејќи според истражувањето на YouTrend, имиграцијата е на врвот на листата на причини за незадоволство на гласачите од работата на владата.
И економијата не оди толку добро како што се надеваше, принудувајќи го Рим да ги ревидира прогнозите за раст надолу. Јавниот долг исто така се очекува да биде поголем од предвиденото.
Аналитичарите предвидуваат дека италијанскиот раст следната година ќе биде меѓу најниските во еврозоната.
Ова ѝ отежнува на Мелони да ги исполни ветувањата за намалување на даноците и контрола на долгот на Италија, кој е 140 отсто од БДП.
И покрај проблемите во земјата, Мелони досега успеа да го избегне типичниот италијански политички хаос што следеше многу од нејзините претходници.
Поделената опозиција ѝ помогна да ја заостри контролата на власта и да ја задржи својата партија на врвот на анкетите, при што нејзината партија доминира со своите коалициски сојузници.
Аналитичарите сметаат дека дел од централно-десничарските гласачи преминале на Браќа на Италија од другите две партии и дека рамнотежата на силите во коалицијата веројатно нема да се разниша.
„Мелони дојде по децении политичка нестабилност и гласачи кои лебдеа по партискиот спектар. Земјата сега изгледа уморна од ова“, рече историчарот и политички експерт Џовани Орсина.
