Марко Пересани од Универзитетот Ферарa во Италија анализирал над 1.700 коски од мечки пронајдени во пештерите Рио Секо и Фомане во северна Италија. Многу од нив имале траги од сечење, а покрај нив биле пронајдени стотици камени алатки.
Студијата е објавена во Journal of Archaeological Science.
„Овие пештерски мечки биле ловени и убивани од неандерталците“, вели Пересани, кој додава дека нападите веројатно се случувале на пролет кога животните биле најранливи. Веднаш по периодот на хибернација и кога женките раѓале младенчиња и биле немоќни за да се одбранат.
Меѓу коските и фосилите има остатоци на возрасни мечки и младенчиња, како и на фетуси. Остатоци од пештерски мечки биле раширни низ цела Европа, а во средниот век често ги нарекувале змејови коски.
Пересани смета дека примарна цел на неандерталците било мечкиното крзно. Но, тие искористувале сè од својот лов, бидејќи на некои коски се откриени траги од гризење во склад со неандерталските заби. Веројатно ги користеле и пештерите кои останале без станари за свое привремено сместување.
Европските пештерски мечки успеале да ги преживеат нападите, но не се спасиле од климатските промени. Видот е изумрен пред 27.8000 години, во текот на последното ледено доба кога промените во температурата значително ја ограничиле количината на храната.
Тие се првите мегацицачи кои изумреле, а по нив следеле волнестите мамути и пештерските лавови, пишува IFLScience.
