Во време на пандемија на COVID-19 државите низ светот презедоа различни рестриктивни мерки за намалување на ширењето на болеста. Некои земји веќе прогласија крај на епидемијата, но смртоносниот респираторен вирус е сè уште присутен.
СЗО прогласи пандемија, а многумина ги интересира кога таа ќе заврши. Алекс Розентал во ова интересно видео на TED-Ed објаснува три главни стратегии кои владите може да ги преземат за да се справат пандемијата.
Во првата станува збор за имунитет на стадо, владата не прави ништо, дозволува вирусот да се рашири, луѓето да се заразат и да го минат тој период на создавање антитела. Но, по цена на голем број човечки животи. Има и друг начин на стекнување имунитет. Владата воведува рестриктивни мерки, научниците имаат време да го истражат вирусот и да создадат вакцина. Во меѓувреме се прави тестирање на населението, се изолираат носителите на вирусот, се ставаат под карантин оние заразените и луѓето со кои биле во контакт и физичка дистанца. Дури и со вакви строги мерки се случува смрт на стотици луѓе. Некои градови повторно се отворени по карантин, враќајќи ја економијата во живот, но по појава на нови случаи рестрикцијата се враќа. За неколку години, по појава на безбедна вакцина примена од 40% до 90% од населението е можно да се стекне колективен имунитет. Третата идеја е да се направи комбинација од целосен карантин, социјална дистанца и рестрикции во патување. Типично во време на пандемија е кога една земја го има пикот, во друга да се појават првите случаи. Во координација со овие мерки подеднакво во земјите пандемијата би можела да заврши за неколку месеци, со мал број загубени животи. Но, тука се и други фактори како носители и пренос од животни. Тогаш, кое решение е најдобро?
Вакцината е најбавното, но најбезбедното решение. Ако пандемијата заврши пред појава на вакцина, вирусот ќе остане сезонски, а вакцината ќе продолжи како начин на имунизација.
