Медот воопшто не е намирница за која се грижиме дека ќе ѝ измине рокот на траење или дали ќе ѝ стане нешто.
„Луѓето секогаш велат дека медот е единствената храна која трае вечно“, вели Марина Маркиз, основач на Американското здружение за дегустација на мед и коавтор на книгата „Honey for Dummies“.
Реалноста, сепак, е малку покомплицирана. Ако е правилно покриен, медот ќе издржи многу неповолни услови.
„Сепак, медот не е како виното кое се подобрува со годините“, вели таа.
Без разлика дали е сиров или термички обработен, ако медот се чува во контејнер со капак и не му се додава вода во него (било со човечка рака или со влага во воздухот), тој нема да се расипе.
Медот се состои од околу 80% шеќер (мешавина од фруктоза и гликоза) и 17% вода. Останатите 3% се мешавина од витамини, минерали, ензими, полен и соединенија за вкус. Благодарение на малата содржина на вода, медот нема да се расипе во традиционална смисла, што значи дека мувлата или опасните бактерии нема да се развијат во теглата со мед. Дури и ако се складира правилно, неговата арома и вкус може да почнат да исчезнуваат со годините, но ако не сте професионален дегустатор на мед, можеби нема ни да забележите.
Маркиз обично го користи својот мед во текот на две години од производството. Иако и тогаш нема да бид е лош, вкусот и аромата малку ќе избледат.
„Просечниот потрошувач не би ја приметил разликата, но јас ја приметувам“, вели таа.
Според Маркиз, складирањето мед е прилично едноставно. Погрижете се капакот да е добро затворен и оставете го на полица на собна температура. Имајте на ум дека температурните разлики можат да го поттикнат процесот на кристализација.
Иако медот тешко се расипува, тоа не е невозможно. Ако медот се чувал без капак или му се додавала вода, можно е медот да ферментира или во него да се формира некоја мувла. Ако видите меурчиња или мувла во него, фрлете го.
Не грижете се ако медот одеднаш се промени од течен во цврст. Медот може да развие ситни кристали и да добие потемна боја. Но, тоа не значи дека нешто не е во ред со тоа, тоа е само кристализација.
„Здравиот мед треба да кристализира“, вели Маркиз.
Сепак, стапката на кристализација на здравиот мед ќе зависи од видот на медот. Иако медот се состои од мешавина од шеќер (особено гликоза и фруктоза) и вода, точната количина варира во зависност од видот на медот. Кристализацијата настанува кога гликозата (која е помалку растворлива во вода од фруктозата) се прилепува на трагите од полен во медот, кои почнуваат да се одвојуваат од водата. Кристалите потоа се реплицираат и се одвојуваат од водата.
Колку повеќе гликоза во медот, толку побрзо ќе кристализира. Доколку барате сиров мед кој нема да се кристализира толку брзо, Маркиз советува да купите мед од кисело дрво или од багрем. Тоа се медови со повеќе фруктоза, што значи дека побавно кристализираат.
Поголемиот дел од медот од продавниците е и термички обработен и филтриран за да се отстрани поленот, што значи дека и побавно ќе се кристализира.
Нема ништо лошо во кристализираниот мед, но ако текстурата ви пречи, можете да ја ставите теглата во сад со топла вода или едноставно да ја ставите во микробранова печка на ниска температура за да го вратите медот во помека текстура.
