По воведувањето на европските санкции, Русија значително ја зголеми испораката на нафта во Азија, но и понатаму мора да насочи повеќе од четвртина на извозот сирова нафта од Европа или околу 1.3 милиони барели дневно, кога во декември ќе настапи целосното ембарго на ЕУ.
Во август вкупниот руски извоз преку европските пристаништа и нафтовод изнесуваше 12.05 милиони од кои околу 5.5 милиони тони беа испорачани во земји кои од 5 декември ќе престанат со увоз на руска нафта.
Русија мора да најде нови купувачи за сирова нафта што би можело да бара и пониски цени и посебни услови, но се соочува и со логистички проблеми со испораката.
САД и ЕУ исто така работат на ограничување на цената на руската нафта, тврдејќи дека тоа ќе помогне во намалување на приходите на Москва, а истовремено ќе ги одржи ниски цените на енергенсите во светот.
Од Москва порачаа дека нема да продаваат нафта на земјите кои воведоа ограничување, а трговците велат дека не гледаат начин на кој таа мерка ќе функционира.
Русија ја снабдува Европа со околу 3.2 милиони тони нафта месечно преку нафтоводот Дружба. Најголемите купувачи Германија и Полска сакаат да запрат со купување руска нафта од 2023 година, што значи дека Русија ќе мора да најде нови купувачи за околу 2 милиони тони месечно. Дури и ако понуди многу поволни услови, Индија и Кина веројатно нема да можат да купуваат големи количини нафта бидејќи имаат долгорочни договори со произведувачи како Саудиска Арабија и Обединети Арапски Емирати.
За да не се потпира исклучива на Кина, Индија и Турција, Русија ќе се обиде да им се додвори на „малите играчи“. Шри Ланка ќе купува нафта од Русија, досега купила околу 300.000 тони, а Куба 200.000 тони. Сепак, тие купувачи дефинитивно не се доволно и веројатно конечното решение ќе биде значително редуцирање на производство на нафта.
