Ако често посегнувате по ужина веднаш по јадење одредена храна, не е сѐ во вашата глава. Некои намирници всушност го зголемуваат вашиот апетит и ве прават погладни.
Најчесто виновни се намирниците кои се претежно рафинирани јаглехидрати и богати со шеќер, бидејќи често им недостигаат заситени протеини и влакна. Комбинацијата од богати со рафинирани јаглехидрати, малку влакна и протеини може да го наруши нивото на шеќер во крвта, придонесувајќи за ненаситна желба и глад.
Наместо да посегнувате по некоја од овие незадоволителни намирници, одлучете се за храна која има хранлива вредност.
Го знаеме искушението да се разбудиме гладни и да ги погледнеме слатките печива на нашата маса додека го пиеме првото утринско кафе. Сепак, слатките печива се едни од најлошите намирници со кои треба да го започнете денот и секако не се комплетен појадок.
„Овие печени задоволства се одлични за задоволување на вашето непце, но тие не се супер задоволувачки за вашиот стомак бидејќи имаат тенденција лажно да ве заситат. Без доволно протеини или растителни влакна (кои кај печивата обично недостасуваат), овие задоволства ќе ви го зголемат шеќерот во крвта, набргу потоа предизвикувајќи повторен пад во крвта.
Кога шеќерот во крвта ви опаѓа, на крајот се чувствувате гладни и уморни - што не е идеално ако само што сте го започнале денот. Затоа, наместо овие слатки задоволства, изберете појадок со протеини како што се варени јајца или јогурт за да бидете сити подолго време.
Ако јадеме грст чипс или перек, сакаме повеќе, а таквата желба можете да ѝ ја припишете на солта. Солта прави речиси сè да биоде повкусно затоа што тера на лачење плунка. Повеќе плунка значи поактивни рецептори на вашите пупки за вкус, што значи поголема длабочина на вкусот.
Сепак, постои уште една причина зошто копнееме за солена храна. Научниците претпоставуваат дека луѓето копнеат за сол поради можноста солта да го активира ослободувањето на допамин, хормонот кој ни овозможува да чувствуваме задоволство.
Ова може да создаде маѓепсан круг бидејќи солените закуски како чипсот и переците имаат тенденција да бидат полни со рафинирани јаглехидрати и едвај да имаат влакна кои го забавуваат варењето. Тоа побргу ве прави погладни.
Белиот леб е сличен на кафеавиот ориз по тоа што триците се отстранети од пченичното зрно што се користи за правење леб. Прехранбената индустрија понекогаш оди чекор подалеку и користи калиум бромат или хлор диоксид за да го избели брашното и да ја отстрани секоја природна жолта боја за да го направи побело.
Зошто се прави ова? Чисто заради естетика или, со други зборови, само за лебот да изгледа поубаво за потрошувачот. Меѓутоа, како резултат на тоа, лебот е лишен од повеќето хранливи материи и влакна кои малку придонесуваат во одржувањето на чувството на ситост. Всушност, едно парче бел леб нуди помалку од 1 грам влакна.
Снегулките засладени со шеќер главно се состојат токму од шеќер. А тоа значи дека тие не содржат ни приближно доволно влакна и протеини, кои обезбедуваат чувство на ситост. Затоа консумирањето на овие видови житарици може да предизвика остри скокови на шеќерот во крвта, а потоа и падови.
Ако сакате да јадете житарици и сакате нешто што ќе ви помогне да избегнете глад и да го одржите шеќерот во крвта постабилен, изберете пакување што содржи повеќе од 5 грама влакна по порција. Исто така, поврзете ги вашите житарици со млеко богато со протеини, како млеко од соја, или наместо тоа користете јогурт како основа.
Иако компирите се изненадувачки одлични во предизвикување ситост, тие се значително помалку ефикасни кога се како помфрит. Тоа е затоа што содржат многу рафинирани јаглехидрати и натриум, кои го задоволуваат вкусот, но не толку чувството на глад. Без никакви протеини или влакна, ако јадете само помфрит, најверојатно ќе се чувствувате гладни многу брзо откако ќе ја изедете вашата порција помфрит.
