Ракот на дебелото црево е трет најчест тип на рак во светот и тешко е да се забележи во раните фази.
Симптомите како што се дијареа, абдоминална болка и анемија лесно може да се занемарат или да се помешаат со друг проблем.
Сепак, ракот на дебелото црево може ефикасно да се лекува кога е рано откриен.
За среќа, има многу што можеме да направиме за да го контролираме здравјето на цревата.
Онкологот Урсина Тејтелбаум ги откри најчестите грешки кои треба да ги избегнуваме за доброто на нашите црева.
Семејната историја е еден од најсилните фактори на ризик за колоректален карцином. Има неколку причини зошто ракот се јавува во истото семејство: генетика, заеднички фактори на животната средина и некоја комбинација од двете, според Американското здружение за рак.
Бидејќи здравјето на нашите роднини директно влијае на нашиот индивидуален ризик од рак на дебелото црево, од клучно значење е да се знае нашата семејна историја. Тејтелбаум препорача да ги прашаме нашите родители, браќа и сестри или други роднини дали на некој од членовите на семејството, вклучително и баби и дедовци, братучеди, тетки и чичковци, некогаш им бил дијагностициран колоректален карцином.
„Здравјето на вашето дебело црево зависи од вашите гени“, изјави Тејтелбаум за HuffPost.
Редовните колоноскопии се особено важни за луѓето со воспалителна болест на цревата, како што се улцеративен колитис или Кронова болест, бидејќи овие состојби може да го зголемат ризикот од рак на дебелото црево. Сепак, дури и здрави луѓе без семејна историја можат да добијат рак на дебелото црево.
„Без разлика колку здрав начин на живот водите, откако ќе дојдете до одредена возраст, треба да се проверите“, советува Тејтелбаум.
Лекарите ширум земјата забележале дека многу помлади возрасни луѓе не мислат дека нивните абнормални симптоми може да бидат рак, вели онкологот. Меѓутоа, бидејќи тие се толку млади, давателите на здравствени услуги можеби нема веднаш да се посомневаат за проблеми. Ова може да доведе до одложена дијагноза и полоши резултати.
Важно е да се внимава на какви било промени во навиките на дебелото црево. На пример, ако секогаш сме оделе во тоалет како по распоред, но сега често чувствуваме запек или забележуваме крв во столицата и имаме болки во стомакот, вреди да се разговара со лекар. Дијареа, замор или необјаснета анемија исто така бараат медицинска помош.
Иако причините за ракот на дебелото црево се слабо разбрани, повеќе од половина од колоректалните карциноми се поврзани со факторите на модифициран начин на живот. Се смета дека пушењето тутун, пиењето алкохол и седентарен начин на живот одат рака под рака со зголемен ризик од рак на дебелото црево, според Центрите за контрола и превенција на болести.
Голема улога игра и исхраната. Црвеното месо и премногу преработената храна, како газираните пијалаци, слатките и бисквитите, се поврзани со поголем ризик од рак на дебелото црево, додека зеленчукот, овошјето и интегралните житарки се поврзани со помал ризик.
Конечно, Teitelbaum препорачува да ги нормализираме разговорите за варењето и движењата на цревата. Колку повеќе се отвораме за темата, толку подобро можеме да ја разбиеме стигмата околу дискусијата за неа.
Понекогаш неправилните движења на дебелото црево, како тенка или крвава столица, се единствениот знак дека нешто не е во ред. Може да биде тешко да се знае дали нашето искуство е ненормално ако не им кажуваме на другите низ што поминуваме.
„Вакви непријатни разговори би можеле да ви го спасат животот“, заклучи Тејтелбаум.
