Диетата е еден од „стандардните пакети“ на новогодишните резолуции, како и повикувањето на претпазливост за да се избегне несаканиот јо-јо ефект.
Се сметаше дека повеќето несакани ефекти после диетата се јавуваат поради нереални цели и недостаток на јасен план кој може да помогне да се одржи саканата тежина. Сепак, една нова научна студија, објавена во февруари во списанието PLOS Medicine, откри сосема нови причини за проблеми со одржување на тежината по диета.
Имено, оваа студија се фокусираше на истражувањето на перфлуороалкилните хемикалии (PFAS) кои можат да се најдат во многу нелепливи тави во последните 60 години, како и во различни пакувања со храна, што доведе до нивно ослободување во водата и со тоа контаминација на синџирот на снабдување со храна. Претходните студии покажаа дека PFAS е поврзан со дебелината и други здравствени проблеми.
Професорот од Харвард, Чи Сун, истакна дека една нова студија открила дека овие хемикалии се со поголема веројатност да одредат колку килограми ќе добијат поединците после диета, и дека луѓето кои имаат повеќе од овие хемикалии во телото на крајот ќе добијат повеќе килограми.
За време на студијата, истражувачите ги анализираа податоците собрани во средината на 2000-тите како дел од клиничкото испитување Превенција на прекумерна тежина со користење на нови стратегии за исхрана (POUNDS Lost). Студијата опфатила 621 лице со прекумерна тежина на возраст од 30 до 70 години.
Главниот фокус на студијата беше да се испитаат ефектите на четирите типа на нискокалорични диети врз тежината, но истражувачите исто така ги мереле концентрациите на хемикалиите PFAS во крвта на секој учесник на почетокот на студијата. Анализирајќи ги овие податоци, истражувачите утврдија колку килограми изгубиле учесниците, дали успешно ја одржувале тежината по студијата и нивните нивоа на PFAS.
Интересно, концентрациите на PFAS не влијаеле на способноста за губење на тежината. Меѓутоа, по завршувањето на студијата, се чинеше дека на оние со повисоки нивоа на PFAS во нивниот систем им е потешко да ја задржат тежината, а ефектот беше полош кај жените. Студијата открила поврзаност помеѓу PFAS и зголемување на телесната тежина.
Покрај тоа, истражувачите открија дека „нивоата на PFAS се исто така поврзани со пониска стапка на метаболизам во мирување“, рече професорот Сун. „Доколку имате пониска стапка на метаболизам во мирување, метаболизмот во мирување е бавен, така што не можете да согорите премногу енергија и затоа добивате тежина“.
Оваа студија докажува дека одржувањето на тежината вклучува повеќе предмети отколку контрола на внесот на калории и вежбање.
