Мегалодон (од грч. - „голем заб“) е изумрена ајкула што постоела во праисторијата, од олигоценот до епохата плеистоцен, пред околу 25 до 1,5 милиони години.
Мегалодон бил врвен предатор на своето време, а можеби и најголемата и најмоќната макро-предатор риба која некогаш живеела. Мегалодон се смета за припадник на редот Lamniformes, но неговата филогенија е спорна. Научниците сугерираат дека мегалодон изгледала како поголема верзија на голема бела ајкула, Carcharodon carcharias. Фосилни докази потврдуваат дека мегалодон ајкулите живееле низ целиот свет.
Идентификација
Швајцарскиот биолог, Луис Агасиз, го даде научното име на оваа ајкула, Carcharodon Megalodon, во 1835 година, во својата истражувачк дело Recherches sur les poissons fossiles, кое го завршил во 1843 година. Забите на Мегалодон се морфолошки слични на забите на големата бела ајкула. Врз основа на ова согледување, Агасиз го доделил родот Carcharodon на мегалодон. Додека научно име е мегалодон, често неформално се нарекува ајкула со огромни заби или џиновска бела ајкула, па дури и чудовиште ајкула.
Фосили
Како и кај сите други ајкули, скелетот на мегалодон ајкулата бил формиран од 'рскавица наместо коски, ова резултирало со претежно слабо зачувани фосилни примероци.
Најчестите фосилни остатови на мегалодон ајкулата се нејзините заби, кои се морфолошки слични со забите на големата бела ајкула, но се поцврсти и посразмерно назабени. Забите на мегалодон може да изнесуваат повеќе од 180 милиметри (7,1 инчи) во висина или дијагонала, и се најголеми од сите познати видови ајкула.
Фосилнa дистрибуција
Фосили на ова праисториско чудовиште биле најдени во многу делови од светот, вклучувајќи ги Европа, Северна Америка, Јужна Америка, Порторико, Куба, Јамајка, Австралија, Нов Зеланд, Јапонија, Африка, Малта, Гренадините и Индија. Забите на Мегалодон, исто така, се ископувани и во региони далеку од континенталните подрачја (т.е. Маријанската бразда во Тихиот Океан).
Физичка анатомија
Меѓу преживеани видови, големата бела ајкула се смета за аналогна на мегалодон. Недостатокот на добро зачувани скелети од фосилни остатоци на Мегалодон ги принудува научниците да се потпираат на морфологијата на големата бела ајкула за основа на својата реконструкција и проценка на големина.
Проценка на големина
Проценка на максималната големина на Мегалодон е мошне контроверзна и тешка тема. Како и да е, научната заедница признава дека мегалодон бил поголем од кит-ајкулата Rhincodon typus.
Најновите истражувања укажуваат дека мегалодон ајкулата можеби била двапати поголема отколку што се мислеше досега.
