Новиот вселенски телескоп James Webb беше лансиран по голем број одложувања, а сега кога конечно е во вселената, беше погоден од микрометеороид.
Инцидентот се случи кон крајот на мај, кога микрометеороид поголем од очекуваното удри во телескопот James Webb и направи забележителна штета на еден од 18-те основни огледални сегменти. Ударот значи дека тимот кој управува со мисијата мора да го поправи искривувањето предизвикано од ударот, но НАСА вели дека телескопот „сè уште работи на ниво што ги надминува сите барања на мисијата“.
James Webb е неверојатно моќен вселенски телескоп од следната генерација дизајниран да обезбеди увид во длабоката вселена и да обезбеди увид во времето кога ѕвездите и галаксиите се формирале веднаш по Големата експлозија. За развој на вселенскиот телескоп беа потрошени речиси 10 милијарди долари, а тој процес траеше повеќе од 20 години. Но, на Божик 2021 година, телескопот конечно беше лансиран во вселената каде што беше подложен на исклучително сложен процес на расклопување пред да пристигне на својата дестинација.
Откако е во вселената, телескопот бил погоден од микрометеороиди најмалку четири пати, но сите биле многу мали и очекувани. Микрометеороид е фрагмент од астероид обично помал од зрно песок, меѓутоа, оној што удри во телескопот во мај беше поголем. Тоа се случи меѓу 23 и 25 мај, а ударот предизвика „маргинално забележлив ефект во податоците“. Инженерите продолжуваат да ги анализираат ефектите од ударот.
НАСА очекуваше James Webb да биде погоден од ситни вселенски честички за време на неговиот живот бидејќи тоа е неизбежно и затоа се дизајнирани позлатени телескопски огледала кои можат да ги издржат ударите на ситниот вселенски отпад. Исто така, направени се симулации на Земјата, но микрометеороидот бил поголем од очекуваното и такви тестови не биле направени.
Инженерите имаат можност да маневрираат со огледала и инструменти за да ги заштитат од удар на вселенски отпад, но споменатиот микрометеор не бил дел од групата.
И покрај шокот, НАСА е оптимист за иднината на новиот телескоп, кој сè уште функционира над очекувањата и може целосно да ги извршува научните задачи.
