Кога ѕирнале под завоите на мумифицираните деца, научниците откриле која болест е најзастапена меѓу нив.
Меѓународен тим од палеопатолози предводен од Стефани Панцер собрал над 20 древни египетски мумии на деца, со цел да откријат од кои болести најмногу страдале. А причината за вакво нешто лежи во фактот што мумифицираните остатоци се уникатно зачувани и даваат повеќе информации за животот во минатото отколку скелетните остатоци.
За да дојдат до каков било заклучок, по CT скенирањето, ја пресметале густината на коските на испитаниците и ги споредиле резултатите. Сè укажувало дека 7 од 21 детска мумија имале јасни и впечатливи знаци на анемија, т.е. истакнат фронтален свод на черепот.
Една од детските мумии имала и траги на болест позната како таласемија, наследно пореметување поради кое човечкото тело не може да произведе доволно хемоглобин. На истата мумија на која ги воочиле јасните знаци на болест на крвта, откриено е и дека има невообичаено голем јазик, што укажува на Беквит-Видемановиот синдром.
Проценките се дека детето починало на возраст од 1 и пол година и тоа токму поради горенаведените болести. Кај останатите деца утврдениот распон на старост во моментот на смртта изнесувал од 1 до 14 години, со тоа што, како што истакнуваат научниците, кај останатите не може да се утврди што точно било причина за настанатата смрт.
Сепак, за научниците ова се доволно информации за да дојдат до заклучок дека анемијата била широко распоространета во древниот Египет поради фактори како неухранетост, паразитски инфекции и генетски пореметувања.
Резултатите од истражувањето се објавени во списанието International Journal of Osteoarchaeology.
