Вселенскиот телескоп James Webb ги сними најдеталните инфрацрвени снимки досега на еден од најнеобичните објекти на нашето небо, маглината Коњска глава.
Сликите покажуваат дел од небото во соѕвездието Орион. Од турбулентните бранови на прашина и гас се издига маглината Коњска глава, позната и како Барнард 33, која е оддалечена од нас околу 1300 светлосни години.
Маглината Коњска глава (на сликата подолу се гледа поголем дел од неа) е родена во меѓуѕвезден облак од материјал кој се распаѓа и сјае затоа што е осветлена од блиската жешка ѕвезда. Гасните облаци што ја опкружуваат маглината веќе се распаднаа, но колоната во облик на животинска глава е составена од густи купчиња материјал што е потешко да се еродираат.
Еден ден ќе исчезнат и главите на коњите, но ќе треба да помине многу време. Астрономите проценуваат дека Барнард 33 ќе се распадне за околу пет милиони години. Новите слики на James Webb се фокусираат на осветлениот раб на врвот на маглината.
Барнард 33 е регион на фотодисоцијација (PDR), во чии рамки ултравиолетовата светлина од младите, масивни ѕвезди создава претежно неутрален, топол регион од гас и прашина лоциран помеѓу јонизираниот гас што ги опкружува масивните ѕвезди. Ова ултравиолетово зрачење влијае на хемијата на гасовите во овие региони и делува како најважен извор на топлина, пишува ESA.
Светлината емитирана од PDR обезбедува единствена алатка за проучување на физичките и хемиските процеси кои ја поттикнуваат еволуцијата на меѓуѕвездената материја во нашата галаксија и низ универзумот. Маглината Коњска глава е идеална мета за астрономите поради нејзината близина и геометрија. Се смета за еден од најдобрите објекти на небото за проучување на интеракцијата на зрачењето и меѓуѕвездената материја.
James Webb за прв пат ги открил малите структури на осветлениот раб на главата на коњот. Тој, исто така, откри мрежа на шарени карактеристики кои се движат нормално на предниот дел на PDR, кои содржат честички прашина и јонизиран гас. Набљудувањата, исто така, им овозможија на астрономите да ги истражат ефектите од емисиите на прашина и подобро да ја разберат повеќедимензионалната форма на маглината.
James Webb е револуционерен инфрацрвен вселенски телескоп од девет милијарди долари. Тој е сто пати почувствителен од телескопот Hubble и главно ја набљудува пространоста на просторот во инфрацрвениот спектар, што му овозможува да навлезе низ густи облаци од гас и прашина. Hubble работеше првенствено на оптички и ултравиолетови бранови должини.
