Околу 21 процент од воздухот на нашата планета е кислород, додека остатокот од атмосферата е претежно исполнет со азот, но на Венера, соседната планета на Земјата, приказната е сосема поинаква.
Во токсичната атмосфера на Венера доминира јаглерод диоксид со учество од 96,5 отсто, а помали количини се однесуваат на азот и гасови во трагови. Речиси нема кислород.
Всушност, бидејќи Венера ужива многу помалку научно внимание од другите планети како Марс, директното откривање на кислород е тешко.
Користејќи го инструментот за стратосферска опсерваторија SOFIA - авион Boeing 747SP преработен да носи инфрацрвен телескоп како дел од заеднички проект меѓу американската вселенска агенција НАСА и нејзиниот германски колега DLR - научниците открија атомски кислород во тенок слој од атмосферата на Венера помеѓу две други.
Тие истакнаа дека овој атомски кислород, составен од еден атом на кислород, се разликува од молекуларниот кислород, кој се состои од два атоми на кислород и кој го дишеме.
За прв пат, истражувачите директно открија кислород на сончевата страна на Венера, каде што всушност се произведува во атмосферата, а го открија и на далечната страна свртена подалеку од Сонцето, каде што претходно беше откриен со телескоп на Хаваи.
„Атмосферата на Венера е многу густа. Составот е исто така многу различен од Земјата“, вели физичарот од DLR Хајнц-Вилхелм Хуеберс, главен автор на студијата објавена во списанието Nature Communications.
„Венера не е погодна за живот, барем не за организмите што ги знаеме на Земјата“, додаде тој.
Кислородот се произведува на сончевата страна со ултравиолетово зрачење од Сонцето кое го разложува атмосферскиот јаглерод диоксид и моноксид во атоми на кислород и други хемикалии, велат истражувачите. Дел од овој кислород потоа ветровите го носат на страната на планетата свртена подалеку од Сонцето.
Венера, со дијаметар од приближно 12.000 километри, е малку помала од Земјата.
„Ние сме само на почетокот на разбирањето на еволуцијата на Венера и зошто таа е толку различна од Земјата“, рече Хуеберс.
