Пешачењето е една од наједноставните физички активности и одлична вежба, без оглед на нивото на вашата кондиција.
Не треба да купувате скапа опрема и уште поскапи додатоци, сè што ви треба се удобни патики од кои нема да ве болат нозете. Редовното пешачење помага да се ослободите од вишокот килограми, го регулира крвниот притисок, делува антистресно и ја одржува кондицијата на завидно ниво.
Но, дали знаевте дека брзината со која одите може да биде уште поважна за вашето здравје од бројот на чекори што ги правите? Барем така покажуваат неодамна спроведените истражувања. Иако со години се сметаше дека 10.000 чекори дневно се најдобро решение за побавно стареење, најновото истражување покажува поинакви резултати. Врз основа на добиените податоци, експерти во Австралија заклучиле дека луѓето кои пешачат брзо живеат подолго од оние кои пешачат бавно, без разлика на нивната тежина.
Како што пренесува Daily Mail, во истражувањето учествувале 78.000 луѓе над 40 години. Резултатите следени во текот на две години покажаа дека секои 2.000 чекори дневно го намалуваат ризикот од прерана смрт за дури 10 проценти. Она што е уште поинтересно е фактот дека оние кои оделе побрзо имале уште подобри резултати.
„Броењето чекори сè уште најчесто се користи за следење на различни активности благодарение на зголемената популарност на фитнес уредите и апликациите, но само мал број луѓе размислуваат за темпото на нивните чекори“, вели професорот Емануел Стаматакис, водач на истражување и експерт за јавно здравје на Универзитетот во Сиднеј.
Според него, луѓето кои пешачат побрзо ментално стареат побавно, покажуваат повисоки когнитивни способности и во просек имаат повисок коефициент на интелигенција. Покрај тоа, редовното пешачење придонесува за подобра физичка форма, што пак го продолжува животот.
„Она што можеме да го заклучиме од ова ново истражување е фактот дека за доброто на здравјето на луѓето, не само што е неопходно тие да се обидуваат да прават најмалку 10.000 чекори дневно, туку и да се стремат да одат што е можно побрзо“, додава д-р Метју Ахмади, друг истражувач на оваа студија.
