Океаните ја менуваат бојата, а за тоа најверојатно се виновни климатските промени - термин кој го замени она што претходно го нарекувавме глобално затоплување, покажуваат најновите научни истражувања.
Длабоко синото море всушност станува позелено со текот на времето, според оваа студија, а областите со мала ширина во близина на екваторот се особено погодени.
„Причината поради која се грижиме за ова не е затоа што се грижиме за бојата, туку затоа што бојата е одраз на промените во состојбата на екосистемите“, рече Б.Б. Каел, научник од Националниот океанографски центар на Универзитетот во Саутемптон и автор на студија објавена во списанието Nature, пренесува Guardian.
Претходните истражувања се фокусираа на промените во зеленилото на океанот - од зелениот хлорофил во неговиот планктон - за да се запознаат со трендовите во климатските промени. Но, тимот на Каел ги проучувал сликите од сателитот Modis-Aqua на НАСА, богато складиште на податоци, барајќи шеми на промена во океанската нијанса низ поцелосен спектар на бои, вклучувајќи црвена и сина.
Планктонот со различни големини различно ја расфрла светлината, а планктонот со различни пигменти различно ја апсорбира светлината. Испитувањето на промените во бојата може да им даде на научниците појасна слика за промените во популацијата на планктони ширум светот. Фитопланктонот е од клучно значење за океанските екосистеми бидејќи тие се во основата на повеќето синџири на исхрана.
Научниците велат дека пронашле локација што означува ново поглавје во историјата на Земјата
Споредувајќи ги овие промени на бојата со оние предвидени од компјутерски модел кој симулира како би изгледале океаните доколку никогаш не се случеше глобалното затоплување предизвикано од човекот, промената беше јасна.
„Имаме промени во бојата што се случуваат значително во речиси сите океани во тропските или суптропските предели“, рече Каел.
Промените се откриени во 56% од светските океани - површина поголема од целата копнена маса на Земјата.
Има јасен „ефект на позеленување“ во повеќето области, рече Каел, но додаде дека има и места каде црвената или сината боја се зголемуваат или намалуваат.
„Ова не се ултра, масивни промени што го уништуваат екосистемот, тие можат да бидат суптилни“, рече Каел. „Но, ова ни дава дополнителен доказ дека човечката активност веројатно влијае на големи делови од глобалната биосфера на начини на кои не можеме да разбереме“.
Иако откритието цврсто документира уште една последица од климатските промени, она што сè уште не е јасно е колку силни се тие промени и што се случува во океанот за да ги предизвика, рече Мајкл Џеј Беренфелд, истражувач на продуктивноста на океаните од Државниот универзитет во Орегон, кој не беше вклучен во истражувањето.
„Најверојатно, измерените трендови се поврзани со повеќе фактори кои се менуваат паралелно“, рече Беренфелд. На пример, потенцијално растечкото изобилство на микропластика во океанот, кои, како и сите други честички, го зголемуваат расејувањето на светлината.
„Со одговорите на овие прашања, тогаш можеме да почнеме да ги разбираме еколошките и биогеохемиските импликации“, рече Беренфелд.
Во јануари 2024 година, НАСА ќе лансира напредна сателитска мисија наречена Pace (планктон, аеросол, облак, океански екосистем) која исто така ќе мери стотици бои во океанот наместо неколку напредни студии како овие.
„Да се донесуваат позначајни заклучоци за тоа кои промени се всушност еколошки е дефинитивно голем следен чекор“, рече Каел.
