Умерено и поинтензивно вежбање попладне или навечер, односно помеѓу пладне и полноќ, го намалува нивото на шеќер во крвта повеќе отколку физичката активност распределена во текот на денот, покажуваат резултатите од новата холандска студија објавена во списанието Diabetologia.
Студијата покажа дека вежбањето во наведениот период може да ја намали инсулинската резистенција до една четвртина.
Инсулинската резистенција е состојба при која има доволно инсулин во телото, но тој „не делува или делува намалено“, што резултира со развој на преддијабетес, а потенцијално и дијабетес тип 2. Инсулинот е хормон кој, меѓу другото, го регулира метаболизмот на јаглехидрати и метаболизмот на шеќери. Главната задача на инсулинот е да го олесни трансферот на шеќерот, главниот извор на енергија, од крвта до целните ткива (црн дроб, мускули, масно ткиво).
Гликозата во крвта останува во здрав опсег се додека панкреасот може да произведе доволно инсулин за да го надмине слабиот одговор на клетките, но понекогаш нивото на гликоза се зголемува премногу и шеќерот останува во крвотокот.
Во студијата беа вклучени 6.671 луѓе
Новата студија беше спроведена од д-р Јероен ван дер Велде и неговите колеги од Медицинскиот центар на Универзитетот Лајден во Холандија. Следејќи ја физичката активност на 775 испитаници во текот на 4 дена, авторите на студијата открија дека умерената до силна физичка активност ја намалува содржината на масти во црниот дроб и отпорноста на инсулин, а вежбањето попладне или навечер е поврзано со намалена отпорност на инсулин за 18, односно 25 проценти, во споредба со со испитаниците активни во текот на денот.
Користени се податоци од холандската епидемиолошка студија за дебелина (NEO), која опфати мажи и жени на возраст меѓу 45 и 65 години со индекс на телесна маса (BMI) од 27 или повеќе, што ги класифицира како со прекумерна тежина или гојазни.
Како дел од студијата била ангажирана и контролна група, па во целата студија биле вклучени 6.671 лице. Сите биле подложени на лекарски преглед при што биле земени примероци од крв за мерење на нивото на гликоза и инсулин во крвта после постот и после јадење.
Потребни се дополнителни истражувања
Претходните студии покажаа и поголемо намалување на гликозата при тешки вежби попладне во споредба со утринските кај дијабетес тип 2, а оваа студија го потврди тоа и кај општата популација.
Истражувачите заклучија дека „резултатите сугерираат дека времето на физичка активност во текот на денот е релевантно за благотворното влијание на физичката активност врз чувствителноста на инсулин“. Тие сметаат дека „дополнителните истражувања треба да проценат дали времето на физичка активност е навистина важно во развојот на дијабетес тип 2“.
