Во издание на Здружението за уметност и култура „Дијалог“ од Скопје, излезе од печат монографија за Питу Гули, историографски труд од познатиот македонски писател и публицист Кочо Топузоски.
![](/sites/default/files/styles/article_image_xxl/public/2024-07/%D0%9F%D0%B8%D1%82%D1%83-%D0%93%D1%83%D0%BB%D0%B8-%D0%9A%D0%BE%D1%87%D0%BE-%D0%A2%D0%BE%D0%BF%D1%83%D0%B7%D0%BE%D1%81%D0%BA%D0%B8.jpg?itok=EOJPrFIM)
Книгата е објавена во знак на одбележување на 120 години од загинувањето на легендарниот војвода од Мечкин Камен, Питу Гули (1865-1903), чиј животен и револуционерен век се поклопува со најзначајниот период од борбата на македонскиот народ за самостојност и за создавање национална држава, познат во историските традиции како илинденска епопеја.
Монографијата се појави во едицијата „Сведоштва“ и таа донесува обемен историографски материјал од архивски карактер, потоа од спомени, од изворни семејни кажувања, а користени се и материјали од весници, списанија и зборници. Книгата располага со низа факсимили од оригинални и до сега непознати документи и фотографии.
Кочо Топузоски (1951) е автор на повеќе книги од областа на поезијата и историографијата. Меѓу нив се и: „Ноќни делби“, поезија (1975); „Питу Гули – живот и потоа, историско-биографски осфрт“ (1995); „Болна прелест“, поезија (2003); „Питу Гули – живот и потоа“, дополнето издание (2003); „Никола Карев – живот и потоа“, монографија (2005); „Никола Карев – патешествија низ документи“, монографија (2008); „Препознавања“, поезија (2012); „Војводата Питу Гули“, монографија (2015); „Посланија и риданија“, поезија (2016); „Нафора мугреница“, поезија – избор на македонски, албански и влашки јазик (2017); „Ветераните на Илинден“, историографија (2017); „И жега и река“, поезија – избор (2020); „Илинденската споменица“, историографија (2023) и „Питу Гули“, монографија (2024).